KAP & HONINGGEL

Foto: Jomme in de auto
met kop naast versnellingsbak 

op de heenweg.

Foto:
Jomme naast versnellingsbak,

op de terugweg met kap om kop.

Foto: Jomme aan het eten.
 Bak verdwijnt in kap met eten.

Gisteren mee naar de dierenarts voor controle.

We zouden lekker gaan lopen maar het regende zo hard dat we met het ding op wielen gingen.
Iedere dag was mijn hemd een beetje nat en werd dan weer gewassen en snel in de droger gestopt. Ik had de laatste dag, tijdens het drogen van mijn hemd, toch even aan mijn wond gezeten en door het natte hemd 's nachts was er een smet plek ontstaan.
Dierenarts erbij geroepen en ik ben nu omgetoverd tot lamp!

Moeilijk hoor. Als ik naar de grond kijk zie ik niets, ik loop overal tegenaan. Ik kan nergens meer gewoon langs lopen zonder iets van tafel te gooien of te blijven steken.

Op mijn wond word nu honinggel gesmeerd en ik kan er dus helemaal niet bij om het af te likken.

Ik zie er dus niet uit!
Gelukkig hebben we geen kleine kinderen in huis want die zouden mijn kap vast versieren als kerstboom.

WANDELEN AAN DE RIEM

De tien dagen zijn nog niet voorbij en ik moet nog steeds aan de riem wandelen. Dit is niet zo leuk als lekker los rennen maar het einde is in zicht.

De mensen in de buurt beginnen me al te kennen en vragen altijd aan mijn vrouwtje hoe het met me gaat.
Gelukkig is vrouwtje trots op me en geeft altijd een positief antwoord.

Er is ook een oudere heer die aan de andere kant van de wijk woont. Hij is al oud, 94 zegt hij en iedere dag wandelt hij rond 9.30 door de wijk. We maken vaak even een praatje met hem. De eerste dag dat we hem tegen kwamen vond hij het zo leuk dat we de tijd namen om een praatje met hem te maakten.
Dus nu zeggen we hem iedere keer gedag en knopen een praatje aan.
Iedere keer zegt hij; ik ken U niet toch?
Hij is verbaasd hoeveel ik van hem weet.
Maar mij vind hij altijd een mooie hond!
Aan het eind van ons praatje wensen we elkaar een prettige dag en vervolgen we ieder ons eigen pad.

ZONDAG

Foto: Lekker liggend in het zonnetje samen met de kat.

Het is alweer bijna een week geleden dat ik onder het mes moest. Overdag hoef ik mijn hemd niet meer aan. Dan vind ik het wel fijn om even de boel schoon te likken daar beneden maar dat vinden mijn baasjes niet zo'n goed idee. Ze zeggen steeds klaar, maar ik ben helemaal nog niet klaar!
's Nachts moet ik mijn hemd weer aan. Het is 's morgens een beetje nat maar of dit nu van het likken is of dat ik stiekem druppel daar is het vrouwtje nog niet achter.

Gisteren ging vrouwtje met de reu uit haar eigen nest naar haar Oma in Soest. Een hele rit en ik mocht niet mee. Baasje zou op me passen maar die bleek aanwezig te moeten zijn op een open dag op zijn werk. Dus ik moest een paar uur alleen blijven. Ik hoefde dit keer niet in mijn kooi maar mocht los in de keuken en gang. De vloer lag bezaaid met speeltjes, alle spullen van mijn baasjes waar ik mee had kunnen spelen waren hoog weggelegd en mijn mand stond in de gang.
Vrouwtje had zelfs een kluifje verstopt maar die heb ik heus wel gevonden.

Het is prima gegaan.
Ik lag op de mat toen baasje terug kwam van zijn open dag.

Vrouwtje kwam pas tegen de avond weer thuis. Die had haar Oma meegenomen naar de kerstmarkt. 106 jaar oud is ze. Maar ze liep als een speer over de markt. Ze vond alles mooi maar had niets nodig zei ze.

DAG 4

Foto: Jomme ligt onder de tafel met zijn kop

op de stalen buizen van de stoel zonder jasje aan.

Overdag hoef ik mijn super-dog-pakje niet meer aan. Iedere keer als ik probeer aan mijn zielige lege zakjes te likken roepen ze 'klaar' en dan moet ik stoppen met likken. Als ik in mijn kooi moet trekken ze dat super strakke ding weer over mijn hoofd.

Verder hebben we alweer gewandeld. Ik mag alleen niet los. Vrouwtje doet wel mijn jasje uit maar ik blijf nog steeds aan de riem vast zitten. Maar ik mag dan wel lekker zelf weten waar ik ga snuffelen. Ze loopt dan gewoon achter me aan met een slappe lijn.

ZIEKENBEZOEK

Foto: Collage van Jomme zijn kadootje
, een zak hondenkoekjes.

in de vorm van hondjes en botjes.

en een beterschap label eraan.

Gisteren had ik geen goede dag. Ik was erg moe en behoorlijk gedesoriënteerd.
Plassen wilde ik al helemaal niet in de goot en vrouwtje is even naar de grasrand met me gelopen. Dat mag eigenlijk niet maar ik had mijn werkjas niet aan en ze had wel heel erg met me te doen.
In het gras heb ik uiteindelijk mijn blaas geleegd maar toen wist ik het even niet meer.
Naar huis?
Verder lopen?
 Ik ben gewoon blijven staan en ze moest heel veel moeite doen me weer thuis te krijgen.
Ook thuis was ik af en toe de weg kwijt. Het leek wel of mijn hersenen het even niet meer deden na de operatie.
Ze hebben me een halve liter rehydration support gegeven in de hoop dat ik daar een beetje van opknappen zou. Nou, daar moet je dan wel weer nodig van plassen en daar had ik nog niet zoveel zin in.
Zo ben ik dus de nacht in gegaan. Een keer is vrouwtje eruit geweest om me te laten plassen maar dat heb ik niet gedaan.

Vandaag gaat het weer een beetje de goede kant op. Ik heb geplast in de goot vanochtend. Een hele, hele grote plas.
Vrouwtje heeft mijn superdog-jasje weer gewassen en in de droger gestopt dus ik ben weer lekker schoon.

Vanochtend kwam het vrouwtje van Bram op visite.
We zouden gaan wandelen maar dat hebben we maar even uitgesteld. Nu kwam ze op ziekenbezoek en ze nam een kadootje voor me mee.
Geen fruitmand hoor. Maar een zakje zelfgebakken hondenkoekjes. Zo lief en leuk.
Er zat een zelfgemaakt kaartje aan met een zilverkleurig botje, een stempel van een hondenpootafdruk (ik denk van Bram toen hij nog heel klein was) en koekjes in de vorm van hondjes en botjes.
Ze waren heel lekker. Wel heel onattent dat vrouwtje het andere vrouwtje er geen aanbood. Vanavond mag mijn baasje er wel eentje bij de koffie als hij terug komt uit zijn werk.

Nadat de visite weer naar huis was hebben we een kleine wandeling gemaakt.
De zon stond laag en vrouwtje kneep haar ogen een beetje dicht terwijl we twee andere mensen met hun hond passeerde. 'Die is blind', hoorde we die meneer zeggen. Nee hoor, mijn vrouwtje is blind noch doof. Ik denk dat die meneer zijn leesbril niet ophad en dat hij het woordje geleidehond in opleiding niet kon lezen.

POST

Foto: Kaartje met volgende tekst:

Hi Jomme, Dit kaartje heb ik gekregen van Kay Lee,
dat is 'n dochter van mijn oudste pup.
Nu krijg jij deze leuke kaart van mij,
dat heb je wel een beetje verdient, deed het een beetje pijn?
Wens je beterschap, 'n paar daagjes rustig aan doen
en dan mag je wel weer rennen.
Denk dat je vriendje de poes ook wel lief voor je zal zijn.
Geef je baasjes de groeten van mij.
Misschien kom ik je nog wel eens tegen. Een knuffel, Gerda

Kijk eens wat leuk!

Als je ziek bent krijg je kaartjes.
en mijn eerste kaartje is binnen.
Zo LIEF !!!!!!

NOG BEETJE ZIELIG

Foto: Jomme ligt in de mand en kijkt me
met zielige ogen aan.

Foto:
neus en poot van Jomme op mijn schoot 

op de avond van de operatie.

Na lekker mijn roes uitgeslapen te hebben mocht ik vandaag weer eten. Dat ging er goed in en ook de pijnstilling-pil was lekker.

Dat was dan ook alles wat lekker was want ik voel me nog alles behalve lekker.
Ik lig veel in mijn mand en kijk dan heel zielig over de rand naar alles om me heen. De kat vind het heerlijk rustig. Die is gewend dat ik altijd achter hem aan ren als hij weer thuis komt maar nu kijk ik hem gewoon na als hij langs me heen loopt.
Vandaag heb ik ook geen zin om te lopen. Ze moeten me met brokjes naar de goot lokken maar heb vandaag nog geen zin om te plassen.

CASTRATIE 2

Foto: Jomme met zijn hesje aan in zijn mand. 

Kop op knuffel Reggie.

Mijn bezoekje aan de dierenarts is toch wel iets anders gegaan dan ik had verwacht. Ik mocht een dagje blijven en ze gaven me een prik waar ik heel diep van in slaap ben gevallen. Gelukkig maar, want wat ze toen met me gedaan hebben wil je niet weten en ik wil het er ook niet meer over hebben.

Het lef, om zomaar zonder vragen een je-weet-wel-geleidehond van me te maken!

En nu lig ik met een soort superdog hemd aan in mijn mand. Er ontbreekt nog net een rode cape aan en ik kan zo in een strip verhaal!

Heb ook weer oogzalf gekregen voor mijn vieze oogjes.
Camille thee en oogzalf.
Het kan allemaal niet op vandaag.
En ook een pot met pijnstillers maar die gunnen ze me nog niet vandaag. Daar mag ik morgen pas eentje van snoepen.
Eten heb ik ook nog steeds niet gehad.
Wat een rot dag.....

Sorry,ik ben een beetje uit mijn hum vandaag!

CASTRATIE DEEL 1

Foto: Jomme loopt met assistente 

mee met zijn staart tussen zijn benen.

Foto: Jomme in de auto op weg 

naar de dierenarts

Vanochtend al om 7.45 uur de straat op voor de eerste wandeling. Even naar het veld om te snuffelen en na een ommetje weer naar huis.
Rond half negen deed het vrouwtje alweer haar jas aan en dan ben ik er altijd als de kippen bij. Want je weet maar nooit of we met dat ding op vier wielen weg gaan voor een veel leukere wandeling.
Jippie, ik mocht dus echt weer mee met de auto. Maar we gingen helemaal niet naar het bos, park of strand. We gingen naar een gebouw met allerlei dieren. Nou vind ik dat ook best gezellig hoor, dus ik kwispel gewoon wat met mijn staart.
Eerst weer op dat zwarte ding dat wat inzakt als je erop gaat staan. Ergens rond de 2930 gram gaf de rode display aan. Ik word al een lekkere zware jongen!
Daarna mocht ik met de assistente mee lopen naar achteren.

Ik heb mijn vrouwtje niet eens gedag gezegd. Expres hoor want ze was namelijk vergeten me eten te geven vanochtend!

VIEZE OOGJES

Foto: Kopje gevuld met drijvende kamille bloemetjes.

Mijn oogjes zijn nog steeds een beetje vies. Iedere ochtend zitten ze soms een beetje vastgeplakt dus vrouwtje maakt ze dan schoon met een watje gedrenkt in gekookt water.
Toen juf F op visite was adviseerde ze om in plaats van gekookt water kamille thee te gebruiken.

Vrouwtje, die altijd het beste met me voor heeft, is meteen de zelfde dag nog naar de winkel gegaan op zoek naar kamille thee.
Nou ze is heel wat smaakjes tegen gekomen, behalve kamille thee. Of het is zo vies dat het niet verkocht wordt, of Vlissingen is massaal aan de kamille thee.
Maar zo snel geeft ze niet op hoor.
Op naar de drogist.
Misschien hadden die wel druppeltjes.
Ook al uitverkocht.
Verder zoeken dan maar.
Gelukkig vond ze een zakje met Kamille kruiden.
Die heeft ze ook maar meteen gekocht.
Iedere dag trekt ze nu een kopje bloementjes thee voor me. Je ziet de bloemen en steeltjes gewoon zitten; wat een vieze stinkende prut.
Dan gaat het door de zeef en als het afgekoeld is dept ze mijn ogen ermee. Dat laat ik dan wel weer super lief toe.
Als zij moeite voor mij doet, is lief stil staan wel het minste wat ik terug kan doen.

KOUDE OCHTEND

Vanochtend vroeg lekker naar het park geweest voor mijn wandeling. De baas ging ook mee dus we waren met zijn drietjes.

We waren niet de enige in het park want er waren een heleboel vriendjes om mee te spelen. Allemaal even leuk en vriendelijk zoals het hoort.

Ik begin wel interesse te krijgen voor alle verschillende achterwerken en besnuffel ze uitgebreid. Groot, klein, dik, dun, reu of teefje. Mij maakt het helemaal niks uit. 

Misschien wel mijn laatste kans zegt mijn vrouwtje. Wat bedoelt ze daar nou mee? Bedoelt ze nu dat ze morgen ook mijn neus mee castreren? Nee toch!

Baasje is gelukkig heel meevoelend. Mannen onder elkaar voelen elkaar tenminste aan. 

Gisteren lag ik naast hem bij de bank en hij aaide me over mijn kop terwijl hij mompelde; "Ach lieverd, ik heb maandag met je te doen hoor".

Foto: 

gevallen herfstblaadjes met rijp

Foto:

 Jomme komt aanrennen door 

een paadje tussen het riet 

als hij de fluit hoort.

8 1/2 MAAND OUD

Foto: Jomme zijn kop. Kijkt naar rechts.

Alweer acht en een halve maand oud ben ik en ik hou er nog steeds niet van om op de foto te gaan tot groot verdriet van vrouwtje. In de lens kijken is ook heel vermoeiend als er om je heen zoveel andere leuke dingen gebeuren.
Gelukkig had de tuin volgens vrouwtje ook ander moois om vast te leggen.
Beetje verlepte bloemen naar mijn oordeel maar ze vind het nou eenmaal leuk om te doen.
Terwijl zij foto's maak hou ik haar met een oog in de gaten en met mijn andere oog scan ik de tuin af om te zien of de kat weer thuis komt.

 (foto's van vergane hortensia bloementjes en uitgebloeide agapanthus bol met zaadjes

OGEN DICHT

Foto: Samen met de kat in de bench

Vandaag liep ik zo netjes dat het vrouwtje een spelletje met me gedaan heeft.

Op een stukje park hier naast de snelweg in de wijk ligt een schelpenpad met aan beide kanten gras. Het paadje is verbonden met allerlei houten vlonder-bruggetjes en er staat ook een speeltoestel voor mensenpups.

Ik was al los op het veldje los geweest en we liepen de lange route terug naar huis.
Over het schelpenpad.

Ik liep zo netjes en goed dat het vrouwtje haar ogen dicht deed en ik haar echt mocht leiden. Ze vond het wel een beetje eng hoor want af en toe zag ik haar door haar wimpers gluren.
Zo moet ik straks misschien ook wel mijn nieuwe baasje leiden als ik helemaal klaar ben op school.

Ik heb het vrouwtje een heel eind mogen leiden. Het paadje slingerde maar ik deed het prima. Ze liep zelfs de houten vlonders op maar toen deed ze toch wel haar ogen even open want aan beide kanten van de vlonders ligt een diepe geul.
Ook ben ik netjes op het pad gebleven terwijl het gras toch wel leuker was om op te spelen hoor.

Later in de wandeling vroeg een mevrouw die op haar fiets langs fietste aan wat voor een riem ik liep.
Vrouwtje vertelde over de U lead die ik nu een aantal weken heb. Zelf ben ik er maar lief bij gaan liggen. Die mevrouw heeft een labrador die behoorlijk trekt. Ze had er zelfs iets door gebroken want aan haar stuur hing een kruk en haar been zat in het gips. Nou die hond krijgt dus ook een U lead!
Toen we weer wegliepen kreeg ik een compliment dat ik zo netjes liep.

Wauw wat een complimenten dag vandaag.

Als ik morgen ook zo lief ben hoef ik misschien maandag niet naar het dierenziekenhuis toe.
Ik kan het altijd proberen toch, want ondertussen weet ik wat ze maandag met mijn balletjes van plan zijn en daar kijk ik niet naar uit!

IK GA NAAR DE MARKT

Na ons vorige mislukte bezoek aan de markt zijn we vandaag weer geweest.

Maar eerst heb ik meteen bij het opstaan in de goot geplast. Daar werd ik uitbundig voor geprezen want dat vertik ik namelijk de laatste tijd erg vaak. Dan moet ik weer mijn kooi in net zolang tot ik mijn plas in de goot heb gedaan.
Daarna gaf ik aan, door voor de deur te gaan staan, dat ik ook nog wel even in de goot wilde poepen. Weer werd ik de hemel in geprezen want ik geef nooit iets aan. Ik wacht gewoon af tot we uitgaan.

Toen we dat allemaal achter de rug hadden mocht ik mee naar het wooncentrum. Er was een lijst van de fotoclub expositie van de muur komen zeilen. We hebben een nieuwe lijst gebracht en de foto onder mijn toeziend oog weer aan de wand gehangen.

Maar nog gingen we niet naar huis. Ik mocht dus weer mee naar de markt. Met al die lekkere geurtjes en al die verschillende benen waar ik langs mag lopen.
Ik deed stik mijn best om het vrouwtje in haar goede humeur te houden. Ik had al zoveel complimentjes van haar gehad vandaag dus er konden er nog wel een paar bij.

Ik liep netjes langs de kramen. Bij de notenkraam stilstaan was wel leuk want er zat een dikke duif te wachten tot er een pinda van de toonbank viel. Ik heb wel naar de duif gekeken maar niets gedaan. Prima gedaan zei mijn vrouwtje.

Daarna de kaasmeneer. Daar lag de toonbank vol kazen en met blokjes kaas. Wat rook dat heerlijk zeg maar ik heb me ingehouden. Vrouwtje niet hoor. Die heeft gewoon van alle schaaltjes lopen proeven.

Op naar de dierenkraam. De ultieme snoepwinkel voor honden. Botjes en kluiven in allerlei kleuren en maten. Bakken vol speeltjes en heerlijke geuren. Ook hier deed ik stik mijn best al moest vrouwtje me wel een beetje in toom houden. Als beloning kocht ze 2 kluifringen voor me.

Daar was ze nog druk mee bezig toen ze straal haar eigen moeder voorbij liep. Die stem ken ik wel dus toen ze mijn vrouwtje riep was ik wel heel erg enthousiast.
Vrouwtje probeerde mij even vrij te geven zodat ik mijn Oma ook kon begroeten maar dit ging helemaal mis. Ik sprong tegen Oma op en kwispelde zo hard dat ik bijna opsteeg.

Ik was de rest van de markt er helemaal hyper van. Gelukkig zakte het af en heb ik netjes onze wandeltocht voortgezet.

Al met al een hele geslaagde ochtend!

STRANDWANDELING

Foto: 

Jomme staat bovenaan de trap en

 kijkt hoeveel treden hij gelopen heeft

Foto: 

Jomme met uitzicht op zee.

nu nog een trap naar beneden.

Foto: Jomme op het strand.

Wauw wat een heerlijke middag heb ik gehad.
Vrouwtje had met een vriendin afgesproken om een strandwandeling te maken en ik mocht mee.
Zou ook wat geweest zijn als ze me niet mee had genomen want ze weet hoe leuk ik het vind.

Om op het strand te komen moeten we een hele lange trap op. Dit gaat steeds beter en rustiger. Het is belangrijk dat ik dit leer want ik mag mijn volgende baas natuurlijk niet de trap op sleuren.
Daarna een iets minder lange trap weer af.
Dan over een stukje glooiing met stenen en dan sta je zo met vier poten op het strand.

Eerst kwamen we een herder tegen. Die sprak alleen frans en was niet zo lief. De volgende hond was een buldog maar die zat aan de riem. Maar daarna alleen maar leuke honden gezien.

Het was een heerlijk weertje. Ik weet niet wat voor weer het normaal in november is want dit is mijn eerste herfst. Maar het zonnetje schijnt volop, geen wolkje aan de lucht en een heerlijk temperatuurtje, 14 graden!

We zijn heel ver gelopen. Zo ver was ik nog nooit geweest.
Ik wilde ook wel graag eens de zee in maar als ik dat wilde proberen moest ik even aan de riem. Was ook wel fijn want dan kon ik even uitrusten.

Vrouwtje denkt dat zij al heel ver heeft gelopen maar ik heb echt kilometers gemaakt. Heen en weer, achter elke hond aan en samen tientallen rondjes rennen, weer terug naar de fluit en dan weer achter een andere hond aan.
Reken maar uit. Ik ben een echte kilometervreter!

En nu lig ik uitgeteld op de vloer. Maak me straks maar wakker voor een bak voer maar veel last zal je van mij niet meer hebben vandaag.

KNUFFEL REGGIE

Foto: Jomme ligt met zijn kop op zijn knuffel Reggie 

te slapen op het kleed.

Ik heb best een aantal speeltjes maar eentje is wel mijn favoriet; Knuffel Reggie.
Misschien ruik ik dat hij de liefste knuffel was van vrouwtje haar vorige huishond Jazz.
Er zitten een paar bijtgaatjes in en hij is ook wel eens gerepareerd maar dat was allemaal voor mijn tijd.
Ik ben heel lief en zorgzaam voor Reggie. Hij slaapt samen met mij in de kooi en ik sleep hem ook door het hele huis. Sinds ik ermee mag spelen heeft hij nog geen nieuwe verwondingen opgelopen hoor.

Maandag kreeg ik weer 3 lekkere voertjes. Ze waren in de vorm van een hondenbrokje maar dat is allemaal vergeefse moeite. Pillen, daar draai ik mijn poot niet voor om. Die slik ik gewoon in een keer door. Heel anders dan de kat hier in huis. Die moeten ze in een handdoek wikkelen en de bek open maken. Dan spuugt ie alsnog de pillen uit. Of anders vecht hij zich los en zitten de baasjes weer onder de krabben van die loeischerpe nageltjes.

Maar goed, die 3 wormentabletten doen hun werk weer in mijn darmen.
10 dagen geleden had ik mijn eerste 3 pillen al gehad. Mijn poep is steeds nog wat aan de dunne kant. Daar gaan we weer met een vies poepverhaal!
Vandaag word mijn eten vermengd met nieuw voer. Van kip ga ik over op lam en rijst. Misschien krijg ik nu eindelijk ook eens mooie vaste puber drollen.
De eerste dagen een kwart nieuw voer, dan de helft en dan drie kwart. Wat een gedoe allemaal.
Lijkt wel of vrouwtje in een rekenen klasje zit

CHILLEN

Fotocollage: 3 foto's.

Jomme ligt met kat Ozzy op het kleed onder de tafel. 

Kat Ozzy ligt op zijn rug languit in mand van Jomme. 

Jomme ligt naast de salontafel op het kleed

Er zijn hier in huis zoveel lekkere plekjes om te chillen. Als het zonnetje schijnt is er door de vele ramen in huis altijd wel een plekje in de zon. Schijnt de zon niet, dan is de vloer door de vloerverwarming overal heerlijk warm. En we hebben 2 kleden in de kamer waar we, (ik en de kat) ook lekker kunnen uitrusten.
Maar het liefste lig ik toch wel aan de voeten van mijn baasjes. Dan heb ik ook snel in de gaten als ze verkassen en kan ik ze snel volgen. Want waar ze ook naar toe gaan daar ben ik ook. Gaan ze naar de keuken om koffie te zetten, dan zit ik netjes in de hoek tegen de keukenkastjes. Is ze aan het koken, dan kom ik er gezellig bij liggen in de kooi. Zijn ze boven, dan lig ik onderaan de trap op de deurmat. Moet ze naar de WC, dan probeer ik toch ook wel mee naar binnen te glippen. Soms duw ik met mijn neus de deur open en zit ze met de broek op haar enkels in het zicht van de oprit! Dat vind ze minder leuk maar ach, we wonen heel afgelegen en zo vaak komt er nou ook niet iemand de oprit op.

ANTI BLAF TRAINING

Foto: 

Jomme zit voor de voordeur en 

kijkt hoe juf F vertrekt met haar auto

Vandaag weer een bezoekje van juf F gehad. Arme juf moest helemaal naar Vlissingen rijden omdat ik blaf als de bel gaat. En als er iemand de oprit op rijdt. Of de oprit op loopt!
Maar ik ben wel heel blij als ik blaf hoor. Dat kan je aan mijn rondvliegende staart zien.

Dus toen juf F aankwam heb ik geblaft. Tuurlijk anders zou ze helemaal voor niets dat eind gereden hebben.
Ben maar lekker aan haar voeten gaan liggen want ze doet altijd zo netjes haar schoenen uit hier in huis en ik wil natuurlijk niet dat ze koude voeten krijgt.

Tijdens de thee hebben ze het over de blaf aanpak gehad.
Nou dat vind ik helemaal niet erg. Helemaal geen anti blaf schok therapie of iets dergelijks maar tot nu toe een spelletje. Ze sleuren een trekspeeltje over de grond net zolang tot ik heb beet heb. En daarna heffen ze hun hand op en zeggen ze los. Als ik loslaat krijg ik weer een voertje en dan beginnen ze weer opnieuw. Als ik dit door heb gaan ze als ik blaf ook die hand gebruiken maar zover zijn we nog niet.
Eerst lekker veel speelkwartiertjes dus.

Daarna nog een kort rondje gelopen.
Ik stop namelijk altijd op dezelfde straathoek. Er is daar niets aan de hand hoor. Maar ik vind die hoek gewoon niet zo leuk.
Vrouwtje heeft weer geleerd hoe hier mee om te gaan dus dat is ook weer opgelost.

UITWAAIEN

Foto: Jomme kijkt op het strand 

of er andere honden zijn om mee te spelen.

Wat bof ik toch enorm dat we bijna aan het strand wonen.
Vandaag weer eens wezen uitwaaien. Zelfs de baas ging mee.
Ik was zo enthousiast dat ik het vrouwtje wel die ellenlange trap op wilde slepen maar daar stak ze weer eens een stokje voor.
Langzaam en beheerst moet ik dat doen. En dat lukt nou eenmaal beter op de terugweg.

Bij de vloedlijn zaten er heel veel mannen met een stok waar een draadje aan vast zat dat weer in de zee hing. En er stonden een heleboel emmertjes iets verder op het strand.
Baasje zei dat het een viswedstrijd was en dat die meneren met hun stokken het helemaal niet leuk zouden vinden als ik ze zou gaan begroeten. Ik heb dus maar lief geluisterd en ben op zoek gegaan naar andere vriendjes om mee te spelen.
Nou die waren er wel maar ze hadden allemaal een rond ding of een stok in hun bek. En allemaal al helemaal geen tijd om samen met mij te willen rennen! Ik heb het tegenwoordig al snel door hoor. Hebben ze iets in hun bek dan is dat de moeite niet waard voor mij om er tijd in te steken. Dan kijk ik even van een afstandje en ren snel weer naar mijn vrouwtje terug.
Rennen kan je ook heerlijk alleen hoor!

Daarna hebben we nog de tuin gesnoeid. Dat vind ik ook geweldig. Vooral als de groene kliko de tuin in wordt gereden. Die wielen maken zo'n leuk geluid.

WERPKIST

De oudste pup van mijn vrouwtje ligt in de werpkist.
Dat staat bij mensen soms in een ziekenhuis en die van vrouwtjes pup zelfs in een Schots Ziekenhuis.
Mijn mama Jetta kreeg 12 pups. Dus 1 pup werpen moet geen probleem zijn toch?
Maar dat zal wel weer honden logica zijn.

Vrouwtje en baasje vinden het weer heel spannend hoor......
Dus de telefoon ligt vandaag binnen handbereik en misschien krijgen ze later wel beschuit met muisjes en ik misschien een lekkere kluif.

Update; Ik heb mijn kluif gehad. Precies om 15.38 is de meisjes pup geboren. Ze is uit het Z-nest en heeft de naam Zara.

KLEIN VEE

Foto: 

Jomme tussen de herfstblaadjes

Het blijft heerlijk herfstweer en de blaadjes vallen nog steeds van de bomen. Moest weer eens gaan zitten voor een foto terwijl er zoveel anders leuks te doen is.
Gisteren een groot rondje gelopen langs de manege. Ben natuurlijk weer even gedag gaan zeggen naar die grote paarden die op stal stonden. Ze vinden mij ook wel leuk want we geven elkaar kusjes.
Binnen in de manage was een kleinvee tentoonstelling. We zijn even de hal binnen gegaan maar vrouwtje had geen geld bij zich en er werd entree gevraagd.
De mevrouw achter de kassa zag ons staan en ging vragen of we even naar binnen mochten. Het was belangrijk voor de hond zei ze. Zo lief.
Dus we mochten naar binnen. Moesten alleen niet te dicht bij de kippen komen want dan zouden ze van de leg raken. De geluidjes kende ik wel van onze eigen kippen.
Het was een gekakel van jewelste en als er een haan begon te kraaien deed de rest mee.
er waren ook konijnen, duiven, eenden en vogels. Allemaal heel interessant om langs te mogen lopen!

BOTSING

Foto: Kettingbotsing op de snelweg. 

Gelukkig is de grijze auto van ons

Vrouwtje is twee dagen op pad geweest om te schilderen in Haarlem. Op de heenweg heeft ze een kettingbotsing gehad maar gelukkig heeft iedereen alleen maar blikschade opgelopen.

Ben wel blij dat ik niet in de auto zat hoor. De auto achter haar had een lunchpakket op de bijrijdersstoel en deze deed de airbag afgaan en deukte de hele voorruit in. Die hele auto is trouwens total loss. Nu lig ik altijd lekker op de grond naast de bestuurdersstoel dus blijf daar voortaan maar lekker liggen. En vrouwtje vragen nooit iets los op de stoel te leggen wat ik op mijn kop kan krijgen.

LOGEREN 2

Foto: Jomme kijkt naar de camera 

liggend op het kleed 

op zijn logeeradres

Het was geweldig om te logeren bij het vrouwtje van Bram.
Ik was wel heel druk toen ik zag dat mijn deken in een tas werd gestopt. En heel erg enthousiast toen ik op het logeeradres aankwam. Vergat helemaal dat ik niet mag springen.

We hebben allemaal leuke dingen gedaan zoals naar een bos waar ik nog nooit geweest was. Zal mijn vrouwtje volgende keer de weg wijzen dan kunnen we er nog een keertje naar toe. We zijn ook het dorp in geweest naar de winkels.
Ik vond de meneer die daar in huis woonde ook heel lief. Die had hele fijne voeten waar ik als hij thuis kwam lekker bij kon uitrusten.
Ik was alleen weer lekker eigenwijs bij het 's morgens plassen in de goot.
Ik heb totaal geen zin om dan op commando te plassen en hou het gewoon op!
Maar daar kende ze de klappen van de zweep ook en leefde ook al volgens de KNGF regeltjes.
Dat was dan wel weer jammer want ook hier kon ik niet winnen met eigenwijs zijn. 

LOGEREN

Foto: Jomme zit naast zijn koffertje 

klaar om te gaan logeren

Vrouwtje gaat weer de hort op. Dit keer naar haar andere pup. 

Hij heeft van de zomer een huis gekocht en is in zijn vrije uurtjes alleen maar aan het klussen. Deze pup verhuisd heel graag en meestal ging mijn vrouwtje helpen klussen. Maar nu ik in huis ben heeft ze daar minder tijd voor maar deze week gaat ze toch 2 daagjes verven.
En ik mag logeren bij het vrouwtje van Bram.
Ben vorige week al even wezen kijken waar ik terecht kom maar het lijkt me prima daar. Ik mag in Bram zijn oude kooi slapen.....
Spannend hoor
Baasje is nu helemaal alleen thuis. Dat is wel zielig!

STRAND

Foto: Jomme poseert voor het paalhoofd 

maar ziet over mijn schouder alweer nieuwe speelmaatjes

Vandaag weer een beetje jarig. Acht maanden ben ik nu. Baasje is ook jarig, al heel wat maandjes meer. Die rekent niet meer in maandjes maar in jaren!

Officieel mag ik nu naar het strand dus dat hebben we uitgebreid gedaan vanmiddag. Het leek wel lente zulk mooi weer dus we hebben allebei genoten van dit uitje.
Er waren heel veel honden met hun baasjes en ik heb met allemaal geprobeerd te spelen. Er zit natuurlijk wel eens een oud besje bij of een valse chihuahua met een hesje waarop staat dat hij of zij een heel gevaarlijk beest is. Dat klopt ook wel een beetje want hij liet van die kleine scherpe tandjes zien en was aan het grommen. Ze wilden dus niet allemaal spelen maar ik heb mijn best gedaan ze allemaal over te halen.
Ik heb dus gespeeld en gerend tot mijn tong op mijn poten hing.
Heerlijk
Hoop dat we morgen weer gaan maar ben bang van niet.

Foto: collage van zittende jommes op het strand

Thuis werd ik met de tuinslang een beetje afgespoeld. Dat was minder leuk maar ik heb het lief toegestaan als ze dat zo graag wil. Het water uit de tuinslang is gelukkig nog niet ijskoud

Goed nieuws voor de overgebleven kip. Ze gaat verhuizen. Ik dacht eerst dat ze oud genoeg was om naar school te gaan om een blindengeleiden kip te worden, net als ik straks, maar dat is niet zo. Ze loopt er hier zo verloren bij sinds haar zusje dood is. Ze wil niet echt met mij of de kat spelen. Ik hoop dat ze het een heel gezellig nieuw huis zal vinden. Ze mag bij 2 andere zijdehoentjes en nog meer andere kippen en beesten gaan wonen. Als het er niet leuk is mag ze van het vrouwtje gewoon weer thuis komen wonen.

Ik hoop dat ze dat mij ook beloofd later als ik moet verhuizen!

VIES PRAATJE

Foto: Jomme draait een drol

Vrouwtje is helemaal geobsedeerd door mijn poep.
Dus bereid je maar voor op een vies verhaal.
Als ik drollen van andere honden tegen kom denk ik wel eens; Wauw, da's een lekkere bolus. Die van mij zijn mijn hele leventje al een beetje aan de dunne kant.
Maar van de week liep het de spuigaten uit. Vrouwtje maakt er zelfs foto's van en stuurt die naar juf F.
Hoop dat ze al gegeten had toen ze die ontving want het was geen gezellig plaatje. Meteen een WhatsApp-je terug en ik heb nu andere ontwormingstabletten opgestuurd gekregen. Ze willen natuurlijk alles uitsluiten. Die pillen waren trouwens heerlijk. Over 10 dagen mag ik ze weer.
Het gaat ietsje beter maar nog steeds niet stevig genoeg.
We gaan zien wat de toekomst brengt.

Ps, ik sta wel eens charmanter op foto's hoor.

SNOEIEN

Foto: Jomme met een kluif als sigaar 

tussen de gesnoeide wilgentakken.

Wat een lekker weertje voor november. Het zonnetje schijnt en het is droog.
Mijn baasjes hebben vandaag weer eens in de tuin gewerkt. Eerst is er een tuinman geweest om heel wat conifeer heggen te scheren. Hij maakte een heleboel herrie in de buurt van het kippenhok en de kip is meteen broeds af. Die luilak zat al weken op zijn nest te nep broeden. Ook wel een beetje zielig want haar vriendin is vorige week overleden. Ze lag opeens met haar pootjes omhoog in het gras.

Maar we hadden het over de herrie van de tuinman. De kip schrok zo dat ze over het hek vloog en weer lekker vrij in de tuin kon lopen. Ze heeft genoten en kwam weer lekker voor het raam tokkelen. Denk dat ze nu wel weer eens wat vaker los mag hoor. Weet niet of ik er weer achteraan ga. De kat vind het prima, die gaat er gewoon naast zitten. Wel beetje vreemd want de kat is wel een vogeltjes jager!

Maar de baasjes zijn ook druk met snoeien. Vooral het vrouwtje is erg fanatiek. Iedere 2 weken zijn de drie groene bakken propvol. Nu is ze de wilgen aan het knotten. Nog een beetje te vroeg want er zit nog blad aan. De tuinman zei dat de beste tijd januari is. Maar ze snoeit gewoon door. Het is nu lekker weer en nog niet zo koud en die wilgen zijn niet dood te krijgen....
Zo mooi vind ze die bomen dus niet. Ze groeien als kool en ieder jaar een hele klus' zucht ze.

Ik vond het wel gezellig. Ik had een kluifje gekregen en heb heerlijk op de takken liggen kluiven.
Had ook even haar tuinhandschoenen te pakken. Jee, dat was leuk. Ik kan nog steeds heel hard rennen door de tuin!

OP DE KOFFIE

Foto: Jomme zittend in het park

Vanochtend na de wandeling in het park op visite geweest bij het vrouwtje van Bram. Wat was ik blij haar te zien. Helaas woont Bram er niet meer want die is een stukje ouder dan mij en is al een stukje dichterbij zijn einddoel, geleidehond worden. Als ik iets ouder ben ga ik ook verhuizen maar nu blijf ik nog even hier in Zeeland wonen.

Maar goed ik ben dus op visite geweest want volgende week mag ik daar een nachtje logeren. Denk dat ik het daar heel erg naar mijn zin ga hebben. Moet ze wel even haar haakwerkje van de bank halen want ik geloof niet dat het gewaardeerd word als ik het even uit elkaar haal. Ik dacht echt dat er een leuk speeltje op de bank lag maar het was een bol wol! Ik ben zo op de bank gesprongen om het te pakken en dat was een beetje stout. Zag trouwens wel dat er een kooi staat in het logeerhuis. Daar kan ik mooi lekker in slapen. Als ik stout ben zullen ze me er ook wel in stoppen maar ik zal mijn best doen om dat niet te laten gebeuren.