woensdag 30 januari 2019

FOTO SHOOT

Foto: Portret waarbij Jomme in de lens kijkt.

Dat vrouwtje van fotograferen houdt weet ik ondertussen al wel. Ik geef er niets om want ijdel ben ik totaal niet. Ik ben een stoere jongen en ik houd me niet de hele dag bezig met schoonlikken.

Als ze met het grote zwarte ding, de camera, komt aanzetten ga ik er meestal zo dicht mogelijk met mijn neus opzitten, zodat ze niets in focus krijgt en ik alsnog een grote zwarte vlek ben.
Haar mobieltje is helaas een beetje traag, of ik ben te snel, dus ook daar komen ook niet vaak mooie plaatjes uit te voorschijn.

Maar heel af en toe heeft ze een geluksmomentje met mij .

Zo ook gisteren. 
Ze had haar neefje beloofd wat foto's van hem te maken.

Een heel gedoe want dan begint ze haar hele inboedel van boven naar de woonkamer te slepen. Zwarte lappen, palen, klemmen. Een paar hele felle lampen, reflectoren, statieven en weet ik wat nog meer allemaal.
Na een uurtje staat de woonkamer dus vol!

En alles stond gisteren dus klaar voor een foto shoot.
En voor dat zwarte doek ben ik toen maar eens uit mezelf gaan zitten en daar ging het fout natuurlijk.
Vrouwtje greep haar kans en voor ik het wist flitsten de lampen.
Nou is het best moeilijk om mijn ogen scherp in beeld te krijgen want ik beweeg graag.
En als ik stilzit ga ik er het liefste bij liggen en dat is minder mooi op de foto.
Maar er zaten een paar mooie plaatjes bij.

Zo jammer dat ik geen dek reu ben.
Want het zou een mooie profielfoto zijn geweest op mijn tinder account.

Foto: Jomme wil weer weglopen uit zit.
Lang genoeg geduurd die foto shoot 
lijkt hij te denken.

dinsdag 29 januari 2019

HONDENKOEKJES BAKKEN

Foto: Een vormpje in de vorm van een hond 
wordt uit het deeg gestoken.
deeg met deegroller op het aanrecht.

Vrouwtje heeft koekjes gebakken. Helemaal alleen voor mij . In de vorm van botjes, een staand en een zittend hondje. Maar al had ze de koekjes in de vorm van iets heel engs gemaakt dan had ik ze nog lekker gevonden. De baasjes hebben er ook eentje gegeten want het is ook voor mensen hoor. Maar zonder zout en suiker vonden ze de koekjes maar flauw. Maar ik denk wel dat het een heel lekker koekjes is voor mensenkinderen.

Recept van de koekjes:
1 ei.
50 gram pindakaas zonder stukjes.
130 gram volkorenmeel.
50 gram havermout.
1 geprakte banaan.

Alles mengen en 15 a 20 minuutjes op 150 graden in de oven.

Foto: het recept van de 
Govertjes koekjes

Het recept is van het vrouwtje van Bram en die heeft het weer van de KNGF dus het is vast heel gezond.
Ik denk dat ik steeds een beetje diarree krijg van de geperste kluifjes dus die krijg ik even niet meer.
Heb ook al 3 verschillende voer gekregen.

Vanmiddag belde juf F mijn vrouwtje op. Ze heeft een mensenbaby pup in haar buik en ze komt niet meer naar ons toe. Het is ook wel heel ver rijden hoor naar Vlissingen. We vinden het wel jammer maar wie weet komt ze haar baby-pup nog wel eens laten zien als ik op school zit. Want dat is natuurlijk nog steeds mijn doel.
Naar de KNGF Universiteit!
Daar ga ik mijn uiterste best voor doen.

Ben benieuwd wie mijn nieuwe juf wordt!

Gisteren liet vrouwtje een handschoen vallen.
Ze zei: Pak.
En toen: Geef maar
En ik legde de handschoen in haar uitgestoken hand.

En toen noemde ze me weer een knapperd!


zondag 27 januari 2019

SNEEUWPOP

Foto: snuffelen aan een sneeuwpop


Nog een plaatje van vorige week met een sneeuwpop. Vond het maar vreemd want van een afstandje leek het wel een persoon.

TEXEL

Foto: met baasje op het strand.


We zijn een paar keer naar het strand geweest. Het was flink koud, maar ik ren me altijd wel lekker warm. Ik heb een nieuwe vriend gevonden daar; Gijs, een bruine labrador.
Ik ben hem beide keren tegen gekomen op het strand en dat was natuurlijk wel heel toevallig.
Het was alleen wel een nekbijter hoor maar we hebben samen wel veel lol gehad ondanks dat hij me voortdurend te pakken had.

Verder moest ik weer mee koffie drinken, dorpjes in en iedere avond een culinair diner uitzitten. Ik natuurlijk niet. Voor mij mijn dagelijkse bak brokken maar mijn baasjes kregen wat lekkers voorgeschoteld.
Ik vind dat ik nu wel genoeg terrastraining heb gehad. Als we thuiszijn gaat vrouwtje weer met andere puntjes op de i verder in mijn trainingsschema.

ECOMARIS

Foto: Jomme voor de vitrine 
met opgezette dieren
Foto: Jomme bij een beeld van een zeehond

Gisteren hebben ze gemaild met Ecomaris of ik mee naar binnen mag. Normaal mogen viervoeters er niet in maar als ik mijn jas aanhad mocht ik mee naar binnen.

Dus daar ben ik geweest. Allemaal zeer interessant. Vooral die honden die heel goed konden zwemmen. Zeehonden heten ze.
Ze waren razendsnel en af en toe zagen ze me staan en hielden ze me goed in de gaten.
Binnen was er ook eentje. Daar kon ik zo aan ruiken. Maar hij rook een beetje doods, terwijl hij er toch heel levend uitzag.
Maar veel leven zat er dus niet meer in.
Opgezet noemen ze dan dus.

Verder ook nog 2 bruinvissen, Sas van genten en eenden gezien en heel veel zeehondjes die ziek waren. Ze hadden allemaal een longworm stond er op hun informatiebordjes.

Binnen was het heel leuk voor kinderen. Die kunnen nog een boel leren in dit museum.

Foto: De hond die van zwemmen houd; Zeehond
Vrouwtje had haar camera natuurlijk weer mee!
Zeehond kijkt vanuit het water lief in de lens.


WEER OP REIS

Foto: Jomme weer aan 
de voeten van de bijrijder op reis
Foto: Jomme kijkt uit het raam 
op de boot naar Texel

De auto werd weer ingepakt met allerlei spullen en mijn vloerbalken en deken zat er ook bij. Dat is goed nieuws en betekent dus dat ik mee mag op reis.
Eerst 2 uur in de auto en een pitstop in Haarlem bij de baasjes hun pup voor koffie en taart. Ik kreeg een bak water. Die kluif was zeker voor later want ik heb em wel gezien in mijn tas tussen mijn knuffel en mijn voer.

Daarna weer de auto in en weer verder rijden naar de veerboot.
Dit keer niet naar het buitenland maar naar een eiland. Texel.

Het is alleen geen echt vakantieweer; regen, mist en een laatste restje sneeuw.

donderdag 24 januari 2019

WAT IS HET BOS MOOI IN DE SNEEUW

Foto: Samen aan de wandel met Jomme.
Staan op een besneeuwd pad in het bos
Foto: Het paadje waar we vaak lopen. 
Bomen in de sneeuw en sloot met laagje ijs
Foto: Bomen in de sneeuw

Samen met vrouwtje haar zus en nichtje Happy, de hond die niet van wandelen houdt, naar het bos geweest.
Wat was het mooi.
Echt alles was wit.
De grond de takken van de bomen, de sloot.
Alleen de lucht was blauw en juist die blauwe lucht zorgde voor een prachtig plaatje.

We hebben lekker gelopen en gespeeld met alle andere honden die we tegen kwamen.

Ik vind het allemaal even prachtig, de natuur onder een witte deken.

Thuis is trouwens de goot verdwenen. Dus plassen is een beetje gek zonder oriƫntatiepunt.
Maar daar heb ik wat op gevonden hoor.
Als ik nu plas blijven er gekke gele plekken waar ooit de goot te zien was liggen. Daar plas ik nu gewoon maar een beetje in de buurt.

Vanochtend op ons ochtendwandelingetje zijn we allebei een beetje uitgegleden. De witte straten zijn door de vorst behoorlijk glad. In de buurt waar we wonen zijn maar weinig stoepjes ijsvrij gemaakt dus glibberen we samen over de stoepen en straten.

Als mijn vrouwtje die toch hele goed ogen heeft al zo'n moeite heeft rechtop te blijven hoe moet ik dat later dan doen als ik iemand moet leiden? Maar misschien blijven we dan lekker binnen en nemen we een dagje ijsvrij.

dinsdag 22 januari 2019

FOTOS IN DE SNEEUW


 Vandaag was het feest.

Heerlijk in de sneeuw mogen spelen en vrouwtje heeft daarom een hele pagina met foto's van me gemaakt.....

Dus op de foto's sta ik. In de sneeuw.

Mijn mooie glanzende vacht komt met dit weer heel goed tot zijn recht op foto's vindt ze.
En ik denk dat ze gelijk heeft want ik zie er goed uit toch?????












SNEEUW

Foto: Jomme zit
 in de beginnende sneeuw

Hier in Zeeland sneeuwt het niet zoveel. De invloed van de zee heeft het voordeel dat we de meeste zonuren hebben en dat de temperaturen vaak wat hoger zijn dan in de rest van het land.
Maar niet vandaag.
Vandaag is de wereld wit aan het worden.

We zijn net naar buiten geweest voor de ochtend wandeling.
Eerst was er nog niets aan de hand maar opeens dwarrelde er witte vlokjes neer. Ik vond het leuk en tijdens het spelen probeerde ik ze uit de lucht te happen.
Niet dat dat lukte hoor, want ze waren als sneeuw voor de zon meteen weer verdwenen.

Net als de straten en stoepen. Alles was al snel bedekt met een witte deken!

zondag 20 januari 2019

KOUD

Foto: Jomme ligt op de 
keukenvloer en kijkt omhoog

Het is koud buiten.
Het gras heeft een witte waas. Geen sneeuw maar wel mooi wit.
Je kan het ervan aflikken en dan heb je een koude tong.
Maar je kunt er ook gewoon lekker in rennen hoor. Vooral als je los mag.
Vrouwtje vond het ook mooi en die heeft allemaal foto's gemaakt van blaadjes en takjes en nog allemaal dingetjes. Ik snuffel gewoon wat bij haar in de buurt rond.

Gisteren naar het park geweest en ik heb me super gedragen. Ik kwam gewoon terug, zelfs als vrouwtje me niet riep. Normaal zegt ze good boy tegen me maar in de facebook groep hebben ze het steeds over knapperds. Dus nu noemt ze me ook af en toe knapperd.
En dan moet ze wel een beetje lachen maar ik ben het natuurlijk wel!

Ik heb ook een nieuw spelletje geleerd.
Spelletje 1:

Vrouwtje steekt haar hand uit.
Ik duw mijn neus er tegen aan.
Vrouwtje roept enthousiast Yes.
en ik krijg weer een voertje.

Spelletje 2:

Vrouwtje gooit een speeltje op de grond.
Pak, zegt ze tegen mij.
Ik raap het op in mijn bek.
Vrouwtje zegt; geef maar.
ik leg het in haar uitgestoken hand.
Weer een voertje verdiend.
Vrouwtje doet af en toe haar ogen dicht als ik het haar geef.

woensdag 16 januari 2019

10 MAANDEN BEZOEK

Foto: Jomme ligt samen met Ozzy 
op het kleed uit te rusten van de dag.


Gisteren heb ik me goed gedragen.
Heb het twaalf maanden bezoek positief doorstaan.
Heb maar 1 blaf gegeven toen mijn juf aankwam en ben niet tegen haar opgesprongen.
Daarna probeerde ze me te verleiden om een boterham van tafel te pikken maar daar had ik geen interesse in. Toen wilde ze ook nog dat ik op de bank sprong. Nou dat mag hier thuis niet hoor!

Ze hebben een hele lange lijst ingevuld met al mijn gedragingen in en rond het huis. Dat gaat later naar mijn trainer als ik naar school mag geloof ik.

En ze hebben besloten dat ik weer ander voer krijg want ik heb nog steeds af en toe hele dunne poep.

Toen naar het park. Juf F had smeerkaas mee en dat vind ik superlekker.
Iedere keer als ze me riepen kwam ik dan ook lief terug. Ik heb me van mijn beste kant laten zien hoor. Vrouwtje heeft ook weer wat tips meegekregen hoe ik haar nog liever ga vinden.
En ik heb een nieuw spelletje apporteren geleerd. Daar gaan we ook mee aan de slag.

Daarna ging mijn juf haar hond halen. Ondertussen werd ik door een andere hond de sloot in geduwd en kon ik maar met moeite zelf de steile wand op komen. Had vrouwtje net gezegd dat ik niet meer de sloot ik ga. Maar dit was buiten mijn schuld om.

Nog een rondje met de Beagle door het park en weg was ze weer.
Ze moet iedere keer wel een eind rijden hoor om me te zien.

dinsdag 15 januari 2019

WACHTEN OP MIJN JUF

Foto: Jomme en Ozzy liggen 
samen voor de deur te wachten.

Vandaag komt juf F weer langs.
Voor mijn 10 maanden bezoek.

Er word dan gekeken wat ik allemaal nog ietsje beter moet oefenen.
Welke puntjes of punten er nog op de i gezet moeten worden.

Ik lig lekker op haar te wachten voor de deur.
Dan zie ik haar goed aankomen.
Ik weet dat ik niet mag blaffen maar dat is altijd afwachten of ik me daar aan zal houden.

Wordt vervolgd!

SPELEN

Foto: Jomme tussen 3 andere honden 
aan het spelen in het park

Af en toe heb je geluk, dan kom ik heel veel vrienden tegen in het park.

Soms heb ik pech en komen we een chagrijnige man tegen met een klein schoothondje aan de lijn. Ik heb altijd het idee dat hij van zijn vrouw met HAAR hondje moet wandelen, want dan kan er geen lachje af voor mijn jeugdig enthousiasme. Gelukkig hou ik het snel voor gezien en ga ik weer op zoek naar honden die wel willen of mogen spelen.

Meestal ren ik heel enthousiast op andere honden af. Stop op gepaste afstand om te kijken wat voor vlees ik in de kuip heb. Kwispel wat en als het goed lijkt ga ik erop af. De ene keer moet ik nog even onderdanig op mijn rug gaan liggen maar meestal rennen we gewoon wat rondjes achter elkaar aan.
Ik geniet er volop van en vrouwtje kan af en toe mensen wat informatie geven over wat ik later hoop te gaan doen als ik nog groter gegroeid ben.

In de supermarkt hebben we ook vaak aanspraak.
Gelukkig nooit negatief zoals je ook wel eens hoort van andere puppy pleeg gezinnen.

zondag 13 januari 2019

ZONDAGOCHTEND

Foto: Jomme ligt in het gras en kijkt naar me op.

Zondagochtend en we zijn weer naar het park geweest.
Ik snap niet dat ik niet van wandelen hield toen ik een kleine pup was. Wat is er nou leuker dan naar buiten gaan. Zeker als je los mag!
Dus als de riem in zicht is begin ik te kwispelen. Zeker als vrouwtje de sleutels pakt. Dan weet ik dat we met de auto gaan. Ik ben niet gek hoor. Voor een wandeling in de buurt gebruikt ze altijd haar huissleutel die constant in haar jaszak zit.

We zijn dus naar het park geweest. Ik natuurlijk om vrienden te zoeken en lekker te rennen. Ik verdenk mijn vrouwtje ervan dat die naar het park gaat omdat ze wil oefenen me weg te fluiten bij mijn nieuwe maatjes.

Ik heb heeeeel veeeeel honden gezien.
Ik heb bijna met iedereen gespeeld.
En ik heb best goed gereageerd op mijn fluitje.
Als ze me eerst maar even de kans geeft lekker te spelen kom ik netjes terug. Niet altijd meteen maar toch.
En een lekker voertje helpt ook mee natuurlijk.

woensdag 9 januari 2019

UITWAAIEN OP HET STRAND

Foto: Jomme staat tussen de paalhoofden in het zonnetje


Vanochtend kregen we een bui met hagel op ons kop en vanmiddag liepen we lekker in het zonnetje op het strand. Door de storm was er wat van de duinen afgeslagen en met grote gele auto's waren ze druk aan het werk om het te herstellen.

Ik lijk af en toe wel een bokser zegt mijn vrouwtje. Als ik maar even ren schuimt het speeksel in grote vlokken mijn bek uit. Ze vind het een vies gezicht. Mij maakt het niet uit. Ik veeg het gewoon ergens aan af of het waait van mijn bek.

Ik heb ook nog lekker gespeeld met een aantal honden. Op het strand kan je eindeloos rondjes rennen achter elkaar. Er was ook een mannetjes labrador die wel heel gek op me was. Ik werd gewoon in de klemgreep gehouden door hem.
Ik ben redelijk goed terug gekomen als vrouwtje me riep. Ook het traplopen ging best goed. Als ik te snel ga roept ze sta. Ik blijf dan netjes stilstaan en krijg een brokje.

Volgende week komt mijn juf weer op thuisbezoek voor een belangrijke test. Ik zal proberen mijn best te doen maar ik beloof niets.

Foto: Jomme komt aanrennen als hij de fluit hoort.



dinsdag 8 januari 2019

VERTROUWDE PARK

Foto: Jomme liggend in het park voor het riet

Gisteren hebben ze gewoon vergeten me eten te geven. Tis dat ik zo lief ben en nooit om eten zeur want anders had ik hun dag wel lekker kunnen verpesten. Aan het einde van de dag kreeg ik gelukkig steeds een beetje brokjes en vandaag in het park had ik weer een stevigere drol in plaats van mijn spuit diarree.

Vanochtend, net voor de regenbuien uit, naar het park geweest.
Ik ging graag de auto in want ik denk niet dat we meteen weer zo'n lange reis zullen maken en ik had gelijk. We stapten bij het park uit. Ik heb weer lekker alle vertrouwde geurtjes opgesnoven en lekker gespeeld met andere honden. Ik kwam netjes terug bij vrouwtje. Ook al duurde het ietsje langer dan ze hoopte.
Vrouwtje loopt nog steeds een beetje moeilijk. Ze heeft iets met haar voet maar wat weet ze niet. We lopen in ieder geval al weken in een veel lager tempo dan voorheen.

Hopelijk gaat het snel beter want wandelen is niet echt leuk voor haar!

zondag 6 januari 2019

WEER THUIS

En nu zijn we weer thuis.
Het was een lange reis, ik ben de hele nacht weer aan het spoken geweest.
Weer last van diarree gehad.

En diarree op een boot is niet leuk.
Ik was aan het hijgen en vrouwtje was erg bezorgt en lief. Gelukkig konden we even aan dek en heb ik daar mijn darmen geleegd.

Het personeel van de DFDS was erg lief. Heel anders dan aan de Franse kant. Ze kwamen meteen helpen met water en als er iets was mocht vrouwtje ze roepen. Ik kreeg zelfs een sticker met Guide Dog op de auto.
Ik moet eerst nog maar eens mijn diploma halen voordat ik me echt zo mag noemen.

Maar we zijn weer thuis.
Ik krijg even geen eten maar dat vind ik niet erg.
Heb alweer in mijn eigen goot geplast en gepoept en lig lekker in mijn eigen mandje.

CHURCH FARM

Foto: Jomme bij het varken.

Vandaag naar een grote kinderboerderij geweest. Met varkens, geiten, paarden, kippen, konijnen, speeltuinen, zandbakken, race tractoren en nog heel veel meer. Peuterpup vond het geweldig en rende overal op af. De beesten vonden me maar een vreemde eend in de bijt. Alleen geleidehonden waren welkom en ik geloof niet dat ze die erg vaak zien.

Daarna nog een wandeling en op visite met de grote trap.
Nou die heb ik van de week misschien wel iets te vaak geoefend dus als we weer thuis zijn hoef ik even geen trap meer op.

SAINSBURRY

Foto: Jomme ligt op de grond bij Sainsburry 
en kijkt omhoog

Ik mag deze week overal mee naar toe. Mijn paarse hesje opent deuren die voor andere honden gesloten blijven.
Omdat we in een ander land zijn begrijpt niemand wat er op mijn jas geschreven staat maar ze weten toch aan het plaatje dat ik een guide dog ben. (in opleiding dan he maar dat kunnen ze niet lezen)

Ik heb goed geluisterd en kreeg complimenten van de mensen daar.

KINGS LYNN 2

Foto: Jomme voor een engelse telefooncel
Foto: Jomme in het park


Ik ben op zoveel plaatsen geweest.

We zijn naar de speeltuin geweest.
Naar het park.
Naar restaurants, wel een stuk of vijf. En maar bij 1 restaurant, een Indian geweigerd. Gelukkig zat er een paar deuren verderop nog eentje waar we wel naar binnen mochten.
Naar een binnen speelparadijs waar echte goede turners turnen en overdag peuters mogen rennen.
Naar winkels, naar supermarkten.
Naar een hotel.
Naar het strand.
In heel veel verschillende goten geplast en gepoept.

Dit was een super week vol leermomenten.

ZIEK

Ik ben een beetje ziek geweest vannacht.
Diarree.
Het begon al 's avonds toen ik mijn botje niet meer zo lekker vond.
Ze zijn er vaak uit geweest vannacht.
En ik ook!

KING'S LYNN

Foto: Jomme ligt onder de stoel waar de baby op zit.

Vanochtend weer vroeg uit de veren. Jongste pup is juf en moest naar school.
We hebben haar weggebracht en zijn meteen doorgereden naar oudste pup.
Weer vier uur in de auto. Samen met vrouwtjes benen lekker opgevouwen gezeten.

Op onze bestemming aangekomen weer een steile trap op.
En daar zag ik de nieuwe baby pup samen met de peuterpup. Die peuterpup kende ik nog van afgelopen zomer. De babypup was voor ons allemaal nieuw.

Ik was heel voorzichtig met ze. Hun speelgoed vond ik wel heel interessant hoor. Zachte sloffen en knuffels. Maar ik mocht er weer eens niet mee spelen van mijn vrouwtje.

We zijn wezen wandelen naar een speeltuin. Ook nog even boodschappen gedaan in een grote winkel om wat lekkers voor in het hotel te halen.
's Avonds mocht ik weer mee uit eten. Ik begin er al aan te wennen om onder de tafel te liggen.

BRIGHTON

Foto: Liggend op de pier van Brighton
Foto: zittend op de pier van Brighton
Foto: wandeling langs statige huizen.
Foto: wandeling langs strandhuisjes die op boulevard staan.
Ik ben aan het logeren in een flat.
Gelukkig kan ik trappen lopen want ik moet een hele steile trap af.
Ik mocht bij de jongste pup van mijn baasje in de woonkamer slapen. Superleuk want zij sliep ook op de grond. Had er best naast kunnen kruipen maar ik ben braaf geweest en heb de verleiding weerstaan.
We hebben een wandeling gemaakt naar het strand waar ze heel dicht bij woont. Geen zand maar keitjes hebben ze daar.
Later nog een lange wandeling gemaakt naar de boulevard van Brighton. Langs de pier en andere bijzonderheden en langs wat winkeltjes. Ook nog even bij de baas op het terras gelegen zodat de vrouwtjes wat winkeltjes in konden.

In de avond zijn we uit eten geweest naar de Perzisch eettentje.
Ik deed het heel goed. Bleef netjes onder de tafel liggen tot iedereen klaar was met eten!


OP REIS

Fotocollage: Jomme kijkt op de boot uit het raam
in de auto met PET sticker op het raam
aan de voeten van de baas op de boot
in de auto met kop op versnellingspook
op het strand tijdens tussenstop
We beginnen het jaar meteen goed. Ik mocht mee op reis naar het buitenland.
We gingen al vroeg op pad na een korte lawaai nacht.
Eerst met de auto door BelgiĆ« naar Frankrijk.  Daar mochten we op de boot naar Engeland. Nog een beetje problemen bij de boot gehad. We moesten extra betalen terwijl baasje aan de telefoon alles al had besproken en het goed was. Nou mijn baasjes staan op hun strepen dus ik moest mee naar het kantoor voor uitleg. Daar zat gelukkig een lieve mevrouw die alles voor me regelde en ik toch gratis mee mocht.
De boot was leuk. Ik was de enige hond die mee omhoog mocht omdat ik een jasje aanhad. De andere moesten in de auto blijven. Ik mocht onder tafel liggen en kreeg een lekkere kluif.
Uit het raam was alleen maar zee te zien.
In twee uurtjes waren we aan de overkant en moesten we de auto weer in.
Lange rit naar Brighton met een heerlijke stop langs het strand om te rennen.
Een heel breed strand met heel veel honden voor een nieuwjaars wandeling.
Leuk dus.

Bij de flat van de jongste pup van mijn baasjes mocht ik bij de pup op de kamer slapen. Ook leuk hoor een maatje op je kamer in plaats van in je uppie!

LAATSTE DAG VAN 2018

foto: Jomme op het strand voor de paalhoofden.

Heerlijk nog even naar het strand geweest met de 2 vrouwtjes. Even de laatste restjes van 2018 uit laten waaien.
Aan het einde van de dag mocht ik mee naar de hele familie. Iedereen had honden bij zich want het knallen was al begonnen en niemand wilde zijn hond daar alleen mee thuislaten.
Ik vond het heel leuk, maar we mochten niet ravotten op het vloerkleed. Nicht Beau moest in de gang. Nicht Happy wil nooit spelen dus die mocht in de woonkamer blijven.

Na de appelflappen, soep en salade waarvan ik natuurlijk weer eens niets kreeg, weer naar huis. Om 0.00 uur begon er een enorme herrie buiten waar geen einde aan kwam! Ik vond het niet erg hoor. Stoorde me totaal niet.
Baasjes zijn wel wat langer voor mij en de kat opgegeven. Ozzy was wel een beetje bang hoor. Die ging mooi niet naar buiten om te plassen.