28 MEI

Foto: Jomme ligt languit op ons uitlaatveldje.

Kijkend in de camera

Foto: Jomme heeft zijn fluit om zijn nek.

Lukt hem alleen nog niet te fluiten.

De tijd vliegt, zegt mijn vrouwtje steeds en ik krijg aanzienlijk meer knuffels de laatste week.
Ik merk er niets van hoor dat de tijd vliegt. Het enige wat vliegt zijn de vogels in de tuin die hier wormen uit het gras pikken voor hun jongen.

Vanochtend zeik nat geworden tijdens onze ochtend wandeling. Ik kreeg bij thuiskomst een handdoek om me af te drogen maar vrouwtje haar jas en broek hangen uit te druppen in de bijkeuken!
Ik vind een regenbui wel leuk maar vrouwtje vind droog weer veel leuker.

Verder gaat alles zijn gangetje in huize Jomme;

Ik zorg dagelijks voor een nieuwe aangroei van een zwart harentapijt door het hele huis. Zelfs in de besteklade weet ik ze te plaatsen. Wel jammer dat ik niet naar boven mag om daar ook zwart tapijt aan te leggen. Maar gelukkig lopen mijn baasjes op hun sokken wel enige honderden haartjes mee de trap op. Zo weet ik zelfs op de eerste verdieping mijn stempel achter te laten.
Jammer genoeg mag ik niet op de bank maar daar heb ik het volgende op gevonden. Mijn rode partner in crime trekt zich nergens wat van aan en zorgt dus gewoon voor rode haren op banken, stoelen en bedden! Binnen, maar ook buiten.
Ook zorg ik dat de ramen op neushoogte voorzien zijn van een waas zodat de zon niet zo fel naar binnen schijnt als ik daar samen met de kat lig te zonnen. Ik dweil dagelijks een paar keer met een waterspoor uit mijn bek de vloer van de keuken.
Daarnaast schud ik regelmatig mijn eigen bed op en zorg dat mijn speeltjes niet altijd opgesloten zitten in de speelgoeddoos.
En gooit vrouwtje tegenwoordig vieze vaatdoekjes op de grond voor de wasmachine? Dan breng ik ze netjes naar haar toe voor een beloning!

Ik heb er gewoon een dagtaak aan!

LEKKER LUIEREN

Foto: Jomme ligt in zijn mand in een vreemde houding 

met alle poten de lucht in.

Na mijn wandelingen is er altijd wel een plekje te vinden om lekker uit te rusten. Ik kan overal slapen. En dat ik me overal op mijn gemak voel blijkt wel uit de rare houdingen waarin in lig.
Vaak met mijn buik ophoog!
Maar ook pal in de zon als het loeiheet is achter het raam. Of op het kleedje van de kat als die weer eens bezit heeft genomen van mijn mand.
Kortom slapen kan ik overal.

PAARDJES KIJKEN

Foto: Jomme staat voor een staldeur.

Het paard kijkt toe.

Als we een rondje langs de ringweg lopen, omdat we daar wat meer voorbijrijdende auto's tegen komen, komen we ook langs een manege.
Soms lopen we dan wel eens naar binnen en nemen een kijkje bij de stallen. Er is altijd wel een paard wat op stal staat en nieuwsgierig is en dan neuzen we even met elkaar.
Maar wat veel interessanter is en reuze lekker ruikt ligt op de grond. Stro met paardenmest. Dat is de moeite van een snuffel meer dan waard hoor.
Toen ik dat als kleine pup voor de eerste keer rook had ik er wel in willen rollen. Want dan ruik je niet meer zo naar hond, maar naar een sterk mooi paard en wie wil dat nou niet!
Maar ik weet dat dat niet mag dus ruik er gewoon maar aan en probeer de geur vast te houden totdat ik weer thuis ben en ervan kan dromen. Dan droom ik dat als ik later groot ben ik een groot paard word!
En dat vind het vrouwtje goed.
Dromen mag altijd!

Ik heb ook iets nieuws geleerd van de week.
Wassen.
Heel simpel hoor want een wit ding doet gewoon het werk.
Alle vieze was word op de grond gegooid en dan zegt vrouwtje pak en geef.
Een voor een leg ik de vieze kledingstukken in haar hand en zij gooit ze met een swiep in de wasmachine.
Dat witte ding met een kijkgat doet gewoon de rest, reuze handig.
Easy peasy hoor.
Een hond kan de was doen!

DONEREN MAAR...

Foto: Jomme bij de donatie gele zuil 

van de KNGF

Regelmatig doe ik samen met vrouwtje boodschappen bij de JUMBO. Iedereen kent me langzamerhand wel daar. Van de week waren de sinaasappels op voor het persapparaat. Toen de meneer met een hele grote verse doos aankwam zei hij tegen ons. ''En nu maar sparen voor jou he''.
We snapten het eerst niet dus keken hem een beetje wazig aan denk ik. ''Nou voor dat'', zei hij en wees naar een mooie gele zuil waar mensen hun statiegeld bon in konden doneren voor de KNGF
Leuk hoor. We hadden geen lege flessen bij ons maar volgende keer doen we dat natuurlijk wel.
Maar op de foto kon natuurlijk al wel!

BUDDY DE FILM

Jomme ligt echt naar 

de film Buddy te kijken op TV

Vanavond was de documentaire Buddy op TV .
Mijn baasjes zaten op de bank te kijken en ik lekker op het kleed met mijn kop richting TV .
Toen ze allemaal bekende commando's riepen keek ik mijn vrouwtje aan om te kijken of het uit haar mond kwam. Nee dus een beetje in verwarring gebracht was ik wel. En toen ik ook nog mijn bekende KNGF fluitje hoorde was ik een beetje in de war. Kop omhoog, oortjes de lucht in.

Na een kwartiertje ben ik er toch maar bij gaan liggen.
Mijn baasjes zeiden dat dit mijn voorland was.
Nou de meeste dingen spraken me wel aan. Bij heel veel nieuwe baasjes mag je dus lekker op de bank liggen en in bed slapen.
Ben benieuwd wat ik later ga worden als ik groot ben want er zijn heel veel carrières voor slimmeriken zoals wij.

EIEREN EN EENDJES

Foto: Jomme kijkt vanaf de kant naar 

een moedereend en 12 kleine eendjes

Foto: Jomme wijst met zijn neus het meerkoeten nest aan 

bij de boot.

Zaterdag mocht ik mee naar Haarlem.
Een heel eind rijden, vooral als er een paar wegen afgesloten zijn. Maar na twee en een half uur liggend bij de bijrijdersstoel waren we er.
Mijn vrouwtje zit steeds vaker in de knel met haar benen want ik neem steeds meer ruimte in beslag. Tis dat ze zoveel van me houd dat ze haar voeten opvouwt, denk ik.
De reu van mijn baasjes had een boot gekocht en ik had wel zin in een tochtje door de Haarlemse grachten. Helaas had een meerkoetjes familie een streep door de rekening gehaald door net op zijn boot een nest te bouwen. Nou moeten we eerst wachten tot al die eieren uitgebroed zijn en die kuikens kunnen zwemmen.
Das balen, tegen die tijd zit ik al op school!

De volgende dag zag ik wat eendjes in onze sloot bij het huis zwemmen. Ik vond het een hele happening om naar te kijken. Moedereend had het maar druk om haar kroost bijeen te houden maar ze gunde mij het kijkplezier want ze mochten best dichtbij komen van haar! 

STRAND

Foto: Ondergaande 4 foto's van Jomme 

die speelt met zijn handdoek in het gras. 

Zo vegen we hem weer schoon tot een zwarte hond

Foto: Jomme rent over het strand 

in het spoor van een tractor

Het strandseizoen is begonnen en ik mag overdag niet meer het strand op.

Jammer hoor, want dit vind ik wel het allerleukste uitje wat er is.

Maar vanaf 19.00 uur ben ik wel weer welkom op het strand.
Ik kan daar lekker rennen, met mijn neus door het zand rollen.
Of met mijn hele lijf!
Vaak is er wel een andere hond die met me wil spelen, dus allemaal superleuk!
Daarna ga ik lekker vol zand de auto in en thuis word ik schoongeveegd met een handdoek.
We hebben ook geravot met de handdoek en ik mocht er zelfs rondjes mee rennen door de tuin.
Het fijne is dat ik nu kan apporteren.
Zegt het vrouwtje ''pak en daarna geef'' dan breng ik de handdoek naar haar toe.
Dat kan ik nu ook met doekjes, handschoenen, sleutels enz.

11 JUNI NAAR UNI

Foto: terrastraining op de tennisbaan. Sta te kijken 

Op het antwoordapparaat stond een berichtje van juf P. Op 11 juni mag ik me melden met mijn mand, etensbakken, riem, jas, eten en een knuffel op school. Helaas mag mijn vrouwtje niet blijven logeren en de kat mag ook niet mee!
Mijn baasjes noemen het Uni want daar schijn ik tot hele knappe slimme hond te worden opgeleid. Daar leer ik de kneepjes van het vak en als dat allemaal goed gaat mag ik aan het werk.
Mijn laatste maand breekt dus aan bij mijn PPZ.
Het afscheid nemen is in gang gezet. Ik ga nu een knuffelmaand in!

DATE

Foto: Jomme en Binti tussen het fluitenkruid.

Gisteren een date met Binti gehad. Wauw wat was hij al groot geworden.

Ik had heel erg de drang om te laten zien dat ik de baas was terwijl ik normaal zelf erg onderdanig ben. Ik heb hem in de nek gebeten en butste gewoon tegen hem aan als hij niet uit de weg was.
Maar ik vond hem wel nog steeds erg lief.
Er waren trouwens erg veel honden in dat Ritthems bos. Het leek wel zondagmiddag. Iedereen wilde even een frisse neus halen.
Ze hadden er ook lekkere zwarte sloten.
De vrouwtjes hielden ons goed in de gaten dat we daar geen duik in namen.
Ik had het best leuk gevonden als je zwart bent zien ze dat toch niet.
Maar ik denk dat Binti ons wel verraden had....die is zo lekker blond!
Baasje vond dat ik stonk toen hij uit zijn werk kwam. Denk dat mijn pootjes toch een beetje zwart waren.

5 MEI

Foto: Jomme ligt af op een rustig stukje 

van het bevrijdingsfestival

Hoe vaak kan je vrouwtje trots op je zijn????
Heel vaak deze week.
Ten eerste glom ze bijna toen ik slaagde voor mijn eindloopje op vrijdag.
Gisteren toen ik lief en geduldig was bij de dodenherdenking.
Maar vandaag, op het drukke bevrijdingsfestival in Vlissingen, was wel een dag waar ik heel veel complimentjes kreeg van haar.

We hadden het laatste parkeerplekje in de stad. Mazzel dus, want anders waren we weer naar huis gereden.
Ik mocht, als geleidehond in opleiding, alle festival terreinen op. Alle andere honden mochten niet naar binnen.

Ik heb vrouwtje netjes langs alle mensen geleid die naar de muziek aan het luisteren waren. Er waren best veel dingen gaande op verschillende plekken in de stad en we hebben ze allemaal gezien. De muziek stond keihard, de kraampjes roken lekker naar hamburgers en worsten maar ik liet me nergens door afleiden.

Vrouwtje denkt nu dat ik het ook wel in de grote stad ga redden. Tenminste dat zei ze tegen me omdat ze me zo'n knappert vond vandaag!

Ik moest ook even af gaan liggen. Dan legt ze mijn riem naast me en gaat zelf een eindje verderop staan. Ik hou haar natuurlijk goed in de gaten en wacht gewoon af tot ze terug komt en ik mijn lekkers krijg.
Eerst keken de festivalgangers naar me en vonden me knap en lief. Dat zeggen ze nooit eens direct tegen mij hoor. Nee alleen maar tegen het vrouwtje. Alsof zei mooi stil blijft liggen op commando. Die doet niets toch? Ik ben degene die netjes blijft liggen!

Toen kreeg ik opeens een camera voor mijn neus van de PZC, de lokale krant. Ik heb even lekker in de lens gekeken met een grote kwijl aan mijn bek. Daarna kreeg ik ook nog een filmcamera van omroep Zeeland voor mijn snufferd. Jammer dat vrouwtje zo druk was met kijken want dit had natuurlijk een veel leukere foto opgeleverd dan die suffe foto die nu bij dit blogje staat!

DODENHERDENKING

Foto: Jomme drukt zijn neus 

bijna in de camera terwijl hij netjes staat 

te wachten tot de dodenherdenking begint

Foto: Jomme ligt netjes 

tussen onze voeten te wachten

Foto: mensen met paraplu's staan te wachten.

Rond 7.30 uur mocht ik nog een keertje mee in de auto. Lekker ergens rennen dacht ik nog, maar dat was niet de bedoeling.
Ik mocht mee naar de begraafplaats waar de jaarlijkse 4 mei dodenherdenking was.
We waren er een beetje vroeg dus moesten nog 20 minuten stil staan voordat het 20.00 uur was.
Ik deed het heel goed en was stil terwijl een peuter verderop gilde en jammerde dat ie naar huis wilde.
Daarna begonnen de toespraken en legden mensen bloemen bij het monument. Daarna mocht ik eindelijk een stukje wandelen maar dat ging in een wel heel traag tempo langs allemaal grafstenen.
Ik kreeg een complimentje dat ik lief ben geweest.
Ik heb dus laten zien dat ik het kan maar morgen liever weer een gewone wandeling hoor.

HAGEL

Foto: hagelstenen in een blad bij 

de schuilplaats van de baasjes.

Een onverwachtse date in het park met Beau.
De hond van de reu uit vrouwtje haar nest. Hij wilde koffie drinken maar ik was nog niet uit geweest dus het werd een wandeling in plaats van koffie leuten.
Veel leuker natuurlijk want Beau is een stoere stafford die ook van spelen en rennen houdt.
Het idee was super, maar het tijdstip was niet zo goed gekozen.
Onderweg in de auto ging de hemel open en spoelde de auto schoon maar in het park aangekomen was het weer even droog.

Daarna lekker gespeeld met een hoop honden die ook in het park waren.
Na een paar honderd meter ging de hemel voor de tweede keer open en kwamen er hagelstenen uit de lucht vallen.
Wij vonden het totaal niet storend hoor maar onze baasjes probeerde te schuilen onder de bomen.
Wat totaal niet hielp natuurlijk! 

GESLAAGD

Foto: Vanuit het cafe zie je Jomme met juf P 

om de hoek komen.

Foto: Jomme kijkt naar de gebakjes die op het aanrecht staan.

Foto: Hap slik weg. 

Jomme eet zijn traktatie op.

De dag begon zoals alle andere dagen. Plassen en poepen in de goot. Paarse jas aan, lopen en jas weer uit op het veld.
De slimme andere labrador pup kwam ook naar het veld maar die wordt zo streng opgevoed daar mag ik niet mee spelen. Het baasje vind mij dominant terwijl hij me nog nooit heeft zien spelen. Sukkel en arme pup, want hij zag het wel zitten; een spelletje hard rennen met mij.

Toen pakte vrouwtje haar autosleutels en dan weet ik niet hoe snel ik naar de voordeur moet. Auto, dat betekent park, bos, strand of stad!
Het werd het treinstation en zoals altijd moesten we weer in, uit, in, uit, de trein voordat we echt mee reisden naar Middelburg.

In Middelburg ontmoette ik juf P en werd vrouwtje in de stationsrestauratie gedumpt. Wauw ik had opeens een nieuw vrouwtje waar naar geluisterd moest worden. Heb mijn eigen vrouwtje nog lekker laten schrikken door een beetje slordig over de stoep te zwalken. Die was zo geschrokken dat ze al me niet meer zag slagen vandaag.

Maar ik ben geslaagd.
Met vlag en wimpel aldus juf P .
Ik ben goedaardig en meegaand. Vond het goed om afscheid van mijn vrouwtje te nemen. Was makkelijk te corrigeren en niet dwingend.
En nu mag ik binnenkort, waarschijnlijk ergens eind juni, naar de honden Uni.
Spannend hoor!

Thuis had het baasje voor taart gezorgd en voor een lekkere verassing voor mijn bekkie.
En nu lig ik lekker onder de tafel terwijl mijn vrouwtje zit te bloggen.
Ze is trots op me zegt ze.
Ze zal me missen straks. 

Maar ik denk dat ze gewoon een vakantie aan het plannen is voor als ik het huis uit ben!

KAPOTTE NAGEL

Foto: Jomme zijn duimnagel door dierenarts verwijderd

Foto: Duim nagel 

die in een haakse hoek staat

2 Mei en morgen heb ik mijn uitgestelde eindloopje in Middelburg.
Van de week zijn we maar weer eens in de hoofdstad wezen oefenen. De trap en lift gingen goed. Op een duif en hond na had ik constant concentratie voor mijn doel. Vrouwtje door de stad loodsen!
Ging best goed dus.
Wel kan ik soms een beetje naast vrouwtje gaan lopen in plaats van voorop en dan kijk ik haar heel lief aan. Maar als ik wel goed loop zegt vrouwtje soms goed zo Jomme en dan minder ik direct weer vaart dus dat is iets waar ik nog aan moet werken.....Maar HOE?

Vanmiddag naar het park om lekker te rennen. Helaas weinig honden. Toen ik er eindelijk eentje zag was hij heel lelijk tegen me. Ik ben gelukkig altijd al wel een beetje onderdanig en ging maar meteen liggen tot die hond zijn aandacht weer op zijn vrouwtje richtte. Dat was ook het moment waarop mijn vrouwtje me terug floot. Die had het natuurlijk allemaal wel gezien maar dacht, zolang ik blijf liggen ben ik veilig!

Toen ik thuis weer uit de auto sprong zag vrouwtje dat mijn duim-teen wel erg haaks op mijn poot stond. Het bloedde ook en eenmaal op de grond ben ik maar aan een lik offensief begonnen.

O jee, morgen eindexamen en dan zo'n rare bloedende nagel aan mijn poot! Het zal toch niet voor de tweede keer afgezegd worden he.

Dus hebben we de PPZ gebeld en een foto gemaild. Fijn dat we die altijd kunnen bellen voor advies. Altijd krijg je een heel vriendelijk persoon aan de lijn en ze geven je nooit het gevoel dat je stom bezig ben of te vaak belt.

Toch maar naar de dierenarts zeiden ze. Vrouwtje had alweer helemaal een operatie in haar hoofd omdat dat de vorige keer ook nodig was. We konden na 3 kwartier terecht.
Ik was bang, en dat ben ik daar nog nooit geweest.
De dierenarts was wel heel lief.
Ik moest op de behandelbank komen en hij zou met een kocher de nagel vasthouden. "Dan trekt Jomme vanzelf zijn poot terug", zei hij.
Dat heb ik dan maar gedaan. En inderdaad hij had mijn nagel en ik heb nu een halve nagel!
Binnen een minuut stonden we weer buiten en omdat ik zo lief was hoefde we ook niets te betalen...