RUIM 30 KILO HOND

Vandaag mee naar twee winkels en naar de dierenarts op de weegschaal.

De winkels ging heel goed. Ik krijg complimentjes van wildvreemde mensen en oefen nu ook af en blijf en dan komt het vrouwtje naast me staan in plaats van voor me. Ze pakt mijn riem op maar dan moet ik nog steeds blijven liggen. Ik mag pas opstaan als ze het zegt.

Ik begin het te snappen hoor. En de hondenkoekjes die ik dan krijg zijn heel lekker.

De weegschaal toonde 30.45kg.

Is dat veel?

Mijn broers en zusjes wegen ietsje minder. Misschien ben ik wel de grootste uit het nest!

Er zijn in iedergeval weer 2 zakken voer besteld. Nog een zak puppy en dan voer voor grote jongens.

STRAND

Foto: jomme in de schaduw 

van de paalhoofden

Foto: afdruk van Jommes poot en 

mijn schoen in het zand

Foto: Jomme rent uitgelaten over het strand als een blije pup.

Wat woon ik hier toch heerlijk. Heel dicht bij het strand om heerlijk te ravotten en rennen.
Er waren alleen maar heel weinig vriendjes om mee te spelen en we gingen expres laat weg in de hoop veel honden tegen te komen. 10.00 uur maar er waren alleen maar wandelaars en daar heb ik niets aan die willen zelden spelen.

Volgende keer beter dan maar!

VOORJAAR

Foto: Jomme ligt in het gras in het zonnetje

Het is eind februari en jaren geleden (in 85 en 87) werden er nog twee keer Elfstedentochten gereden.
Moet je nu buiten kijken.
We hebben al dagen prachtig zonnig weer. En de temperatuur stijgt naar voorjaar hoogtes. Het was zelfs 16 graden vandaag en ik ben net als het vrouwtje hele dagen buiten.

Ze heeft de hele tuin alweer op orde en ik kijk lekker toe hoe ze al het onkruid eruit aan het trekken is. Ze leest boeken buiten op de bank en ik lig aan haar voeten. Ze hebben zelfs al vlees geroosterd op een rooster buiten maar toen ben ik netjes in mijn mand gaan liggen want die staat ook buiten.

We wandelen iedere dag en ze heeft haar winterjas ingeruild voor een tussenjas. Niet de mijne hoor, dat is helaas nog steeds het zelfde paarse hesje met gele letters waardoor ik nooit aandacht krijg.

Ik moet de laatste dagen los lopen aan de flexlijn. Ik had teveel aandacht voor stokjes in het veld waar ik altijd los mag. Ze hebben in de winter gesnoeid en alle takken liggen langs de kant. Andere honden mogen er achteraan rennen als hun baasje een tak gooit en het hele veld ligt nu vol met verlaten stokken.
Ik vind het wel jammer maar gelukkig gaan we ook vaak naar het park waar ik wel lekker los mag rennen.

SCHOON KLEED

Foto: Jomme ligt met zijn voorpoten op zijn kleed buiten.

Vrouwtje heeft mijn dekentjes weer eens gewassen dus ik sleep er eentje rechtstreeks uit de droger naar buiten om lekker op te gaan liggen zonnen.
Jammer dat ze het grote vloerkleed niet eens in de wasmachine kan doen. Die stinkt ook een beetje naar hond!

STADSBEZOEK

Foto: Jomme met hesje in de trein

Vandaag met de trein naar Middelburg geweest, voor een stadsbezoek.
Ik had een nieuwe juf.
Juf P, die kende ik nog wel.
Denk ik tenminste hoor. Ik heb haar wel eens in Goes gezien maar dat was al lang geleden.
Al die juffen met hun paarse jassen ruiken naar hondenkoekjes die haal je gewoon met je ogen dicht uit de meute. Vooral als je een goede neus hebt net als ik.
Het begroeten ging fout. Ik was te enthousiast en mijn vrouwtje te lief.

Daar gaat aan gewerkt worden.

Juf P vond me een erg knappe hond, qua uiterlijk. En ook wel een knappert maar dat vinden ze allemaal van hun KNGF pups!
Ze zei dat ik rustig was en goed op schema lag. O jee, de school komt al dichtbij.

De trappen deed ik best goed. Net als de bus en trein. Ik moet alleen leren dat ik niet mag vertellen waar we heen gaan.
Dus dat gaan we ook vast strenger oefenen.
We moeten een echt team worden. En vrouwtje is de teamleider, de baas dus.

Toen zijn we heel lang in een schoenen winkel geweest. Vrouwtje moet nu naast me gaan staan met af liggen en blijven. Als ik het goed doe krijg ik heel veel koekjes. Doe ik het fout dan vang ik bot.
Spreekwoordelijk dan he, want voor een bot iets fout doen zou super zijn.

Daarna langs een hond en duiven. Dit ging prima.
Het was een oude hond die ik niet kende dus niet zo interessant. De duiven waren gewoon wat rond aan het pikken dus die waren ook niet in voor een spelletje.

Zoals gewoonlijk eindigt een stadsbezoek weer in het café.
Kopje thee voor de dames en ik een denta stick voor mijn witte tanden.
Juf weer op pad naar de volgende hond en wij met de bus terug naar huis, waar ik heerlijk heb liggen slapen in mijn mand.

GROTE BOTEN

Foto: Bootjes kijken op de dijk

Een wandeling over de dijk.
Wel oppassen dat er geen fietsers op mijn weg kwamen.

ZIEKENHUIS TRAINING

Foto: Jomme ligt op de vloer 

in het ziekenhuis met een heel 

kwispelend staartje

Weer een mailtje in de inbox van het vrouwtje.
Ik krijg een drukke week in maart want ook mijn medische keuring in Utrecht valt in de week van mijn reünie. Dat word 2 dagen krap zitten op de grond van de bijrijders stoel voor mij . Want als je in Vlissingen woont is alles een behoorlijk eind rijden.

Daar zullen ook een hoop broertjes en zusjes aanwezig zijn. Maar dan mag ik niet spelen, da's natuurlijk wel erg jammer!
Er word van alles getest op de keuring stond in de mail. Een hele middag dus dat belooft wat. Mijn ogen, bloed, gewrichten en nog veel meer.

Vanochtend was weer een zonnige dag en we zijn na de eerste plas en drol in de goot meteen naar het park gereden.
Helaas maar weinig honden. Eentje maar, een zwarte labrador. Daar heb ik even mee gespeeld maar meteen weer terug naar mijn vrouwtje gerend.
Knappert!!!

Daarna zijn we naar het ziekenhuis geweest. Niets ernstig hoor, we gingen gewoon even trainen.
Lopen, trap op en trap af. Even zitten in een polikliniek. Kijken bij de incheck balie en weer naar buiten.

Daarna gingen we nog niet terug naar huis. Nog even wat vuilniszakken en mandarijnen halen bij de supermarkt en weer de auto in naar de Blokker.
Daar hadden ze een aanbieding die vrouwtje niet wilde missen.

Maar omdat ik zo lief was kocht ze ook een jumbo bot.

Die heb ik thuis lekker opgesmikkeld.

NESTREUNIE

Foto: Jomme ligt languit in het gras met zijn poten wijd.

Leuk nieuws in de mail:

Volgende maand heb ik een reünie.
Dan zie ik mijn mama en hopelijk al mijn broers en zussen terug.
En dat zijn er heel veel dus reken maar dat dat een dolle boel wordt.

En koffie met gebak voor mijn baasjes!

LENTE ?

Foto: Jomme in het park aan het wandelen.

Wat een heerlijk weertje!

Het vrouwtje is lekker bezig in de tuin en ik help mee. Zij is lekker blaadjes aan het harken en onkruid aan het wieden. Dit kiepert ze allemaal in de kliko.  Ik test alle stokjes die op de houtstapel liggen. Ik kijk of ze wel netjes op de stapel liggen, zo niet dan sleep ik de tak even naar het grasveld.

Ook liggen de tuinkussens weer op de tuinbank buiten. Daar drinken we koffie, lezen we de krant en boeken. Ik vind het heerlijk om lekker de hele dag buiten in de tuin te vertoeven.

Maar ook gaan we regelmatig naar het strand en bos.
Net zoals veel andere honden met hun baasjes.

Vrouwtje noemt me een knappert als ik goed reageer op de fluit.
Zelfs het baasje stond versteld gisteren. Die kent me alleen nog maar als een eigenwijze zwarte lab die lekker zijn eigen gangetje gaat.

Ik ben trouwens erg in de rui momenteel. Van de vlokken die thuis rond zwerven en de haren die door de tuin dwarrelen na een borstelbeurt kunnen we hele truien breien. Als vrouwtje me flink geborsteld heeft lijkt het wel of ik roos heb. Allemaal witte vlokjes in mijn haar.
Gelukkig is dat na een paar dagen weer weg.

DAGJE LOGEREN

Foto: Jomme kijkt omhoog vanaf zijn eigen kleedje

 in een nieuwe woonkamer

Gisteren ben ik een dagje op pad geweest met een ander vrouwtje.

Al vroeg werd ik in de auto geladen en mocht ik naar vrouwtje A. Daar was ik al eens eerder geweest want van een afstandje herkende ik het al. Vorig jaar heb ik er zelfs ook geslapen 's nachts.
Ik ging maar meteen aan mijn nieuwe vrouwtje haar voeten liggen tijdens de koffie want ik wist best wat er komen ging.
Mijn vrouwtje had een hond-loze dag ingepland.

En ik had ook een topdag.
Ik ben naar het bos geweest, naar de winkel en in een andere tuin vergeten oude hondenspeeltjes gezocht die ooit van Bram zijn geweest.
Na het avondeten werd ik weer thuis gebracht. Meteen maar een grote plas in mijn eigen goot gedaan want plassen in een vreemde goot vond ik wel even wennen.

Vandaag heerlijk weer. Het lijkt wel voorjaar.
Vanochtend naar de flat op visite geweest bij vrouwtje haar moeder.
Over de groene boulevard gelopen naar de parkeerplaats.
Daarna in, uit, in, uit, in, uit, de trein en de trein zien en horen vertrekken.
Door het station gelopen.
Naar Intratuin voor kattenvoer en honden snoepjes.
En nu lekker in het zonnetje uitrusten.
En vanmiddag lekker naar het strand.
Wat een heerlijk hondenleven !!!

KATTENKWAAD

Foto: Jomme ligt samen 

met Ozzy voor het raam.

Ozzy de rode kater is thuis, op mijn baasjes na, mijn grootste vriend. Vroeger moest hij niet zoveel van me hebben. Ik denk dat ik voor hem iets te enthousiast en wild was. Nu ik wat ouder, wijzer en rustiger ben gaat het een stuk beter met onze relatie. Af en toe komt hij bij me liggen maar vaker zoek ik hem op. Dan liggen we samen voor het raam te kijken of de buurkater niet langs komt.
Ozzy maakt dan een heel raar geluid. Het komt achter uit zijn keel. Ik begin dan maar heel hard kwispelen want iemand die zo'n geluid kan produceren houd ik maar liever te vriend.

Verder vind ik het tegenwoordig heel leuk als hij 's nachts thuis slaapt. Soms gaat hij naar boven en snurkt op het bed van de baasjes maar de laatste tijd slaapt hij ook wel eens bij mij in de keuken.
Als we samen opgesloten zitten kan een van ons de deur naar de gang open krijgen en gaat Ozzy de boel wakker maken boven.

De baasjes zijn er nog niet uit wie zo slim is.
Als ik alleen ben gebeurt dit niet.
Maar als de kat alleen in de kamer is gebeurt het ook niet.
Voor hun een raadsel, voor ons een weet!

EEN NAAM MET EEN B

Foto: Jomme ligt af bij de zelfgebakken koekjes.

Van de week weer naar het strand geweest. We hadden afgesproken met tante A, het vrouwtje van mijn allerliefste vriend Bram. Bram is al groot en al met zijn volgende stap in zijn carrière bezig en die zie ik dus nooit meer. Maar zijn vrouwtje heeft me verteld dat ik een nieuw vriendinnetje krijg om mee te spelen. Ze krijgt een blonde labrador om op te voeden. En als ik de naam raad mag ik haar houden.
Een meisjes-honden-naam met een B!
Daar ga ik eens heeeeel goed over na denken!

Volgende week mag ik een dagje naar haar toe.
Wel jammer dat mijn nieuwe vriendin er dan nog niet is.
Die komt pas in maart.

Het strand was als altijd erg leuk. Het waaide wel en er waren weinig andere honden. En van de hond die er wel was heb ik het baasje laten struikelen. Dacht eerst nog die komt er ook bij liggen om mee te spelen maar het was niet de bedoeling. Gelukkig was het zand zacht en had hij niets!

HET TUINHUIS

Foto: Jomme poseert voor het entreebord van het Tuinhuis

Vandaag weer eens een kopje thee gehaald in het Theehuis. (een ontmoetingsplek voor mensen met beginnende dementie en geheugenproblemen).

Ik ken het daar al een beetje en ga er graag heen. Eerst moet ik altijd even mijn jas aanhouden en mag ik geen aandacht maar als mijn jas uitgaat zijn er een heleboel lieve ouderen die me graag even een aai willen geven. Het is leuk om te zien wat ik teweeg breng. Mensen beginnen over hun eigen honden te praten die ze vroeger hebben gehad.

Vrouwtje gaat er ook soms wel eens alleen naar toe om foto's te maken. Dan loop ik zeker in de weg. Of misschien hoeft ze dan niet zo op me te letten.

Ik stond samen met haar vermeld in de nieuwsbrief:

Foto's
Dat het Tuinhuis een mooie plek is om te vertoeven weten wij al. Regelmatig komen er bezoekers langs voor een bakje koffie en ook die genieten van ons mooie plekje. Zo is ook Marianne Pennarts een paar keer langs geweest met haar blindengeleidehond in opleiding. Marianne was zo onder de indruk van het Tuinhuis, de omgeving en de bezoekers dat ze er een fotorapportage van wil maken. Ze wil een jaar lang het Tuinhuis en de bezoekers fotograferen in verschillende jaargetijden en bij verschillende activiteiten. Marianne heeft dit al eerder gedaan en geëxposeerd in Ter Reede.
Marianne is foto's wezen nemen toen er sneeuw lag; dit gaf natuurlijk prachtige plaatjes. Waarschijnlijk komt ze weer als Feest van Muziek er is en soms valt ze binnen om spontaan foto's te maken. 

NIEUWE PAADJES IN HET BOS

Foto: Jomme zit op het net gestorte

 houtsnipper pad in het bos

Foto: Jomme aan het snuffelen 

tussen de verse houtsnippers

Dinsdag, vandaag ben ik precies 11 maanden oud!

Nog een maandje en de slingers kunnen uit de kast. Die heb ik dit jaar nog niet gezien want daar vinden mijn baasjes zich zeker al te groot voor.
Ik wil ook een kaarsje op mijn taart, wel een lekkere met leverworst of zo en ballonnen waarmee ik ook mag spelen.
1 jaar worden is iets wat gevierd moet worden!

Net weer terug uit het bos. Vrouwtje houdt de sneeuwklokjes in de gaten want daar wil ze weer mooie foto's van gaan maken. Nog een weekje en dan zijn er genoeg open denkt ze.
Ik vind het niet erg om een ommetje te lopen om die kleine witte bloementjes in de gaten te houden. Ik loop lekker mee, laat de bloemetjes links liggen maar houd mijn oren gespitst en ogen open voor nieuwe vriendjes die ook loslopen in het bos.

Ze hebben van de week de paadjes opgehoogd met 10 centimeter nieuwe houtsnippers. Ik vond het zeer interessant. Het pad rook lekker en was superzacht om over te rennen. Maar de kleine stukjes hout die er tussen waren vond ik het aller leukste. Daar mag ik namelijk niet mee spelen maar doordat er overal gesnoeid word ligt de hele wereld vol leuke takken. Ik werd dus constant afgeleid met wat lekkers.

Vrouwtje had weer een heerlijke tube smeerkaas bij zich. Drie keer een korte fluit betekent aan de tube lebberen en dat heb ik goed onthouden. Dus; hoor ik haar fluiten dan kom ik aanrennen en gaat de dop van de tube af. Of er moeten 8 andere honden aan het ravotten zijn net als vanochtend. Dan duurt het ietsje langer voordat ik haar hoor.
"Heb je weer wortels in je oren", zegt ze dan tegen me. Maar dan geeft ze me toch nog wat lekkers als ik alsnog bij haar kom.
Ik luister steeds beter vind ze.
En daar is ze heel blij mee!

PARK & STRAND

Foto: Jomme kijkt naar de konstante 

stroom mensen die op het strand loopt.

Vandaag een topdag gehad.

Het was heerlijk weer; zonnig , droog en weinig wind.
Vrouwtje heeft me vanochtend meegenomen naar het park en het leek wel of alle baasjes van Vlissingen dezelfde gedachten hadden; laten we met de hond naar het park gaan.

Ik heb zoveel verschillende honden gezien en heel veel nieuwe vrienden gemaakt. De een kon nog harder rennen dan de andere en we waren allemaal even lief voor elkaar. Het leek wel of de lente in de lucht zat.
Ik heb heerlijk kunnen spelen en ben ook lief teruggekomen iedere keer als vrouwtje floot.

Middag; dat zal wel een gewone wandeling worden met mijn werkjas aan dacht ik nog toen vrouwtje aanstalten maakte om uit te gaan.
Niets was minder waar.
Ik mocht weer de auto in zonder werkjas en dat is altijd goed nieuws.
Dit keer gingen we naar het strand.
Super leuk vind ik het daar.
Het enige wat minder gaat als we naar het strand gaan is de hoge trap. Ik zie het zand op de treden liggen en ruik de zee. Hoe kan je dan rustig en beheerst die trap op lopen?
De terugweg gaat wel altijd goed. Dan ben ik uitgeraasd en loop ik geconcentreerd en rustig de trappen op en af!

Het strand was een groot feest.
Wat waren er veel wandelaars en gelukkig had bijna iedereen een hond bij zich.
Ik ben van de een naar de ander gerend. Kwam me tussendoor melden bij mijn vrouwtje die lekkere beloningen voor me had en als ze floot kwam ik ook meteen netjes terug.
Heb nog nooit op een dag zo vaak het woordje knappert uit haar mond horen komen.

Ze vind het heel fijn dat het kwartje eindelijk lijkt te vallen.
Maar ik heb nog geen kwartje gezien hoor!

De mensen maken ook vaak een praatje met mijn vrouwtje. Dit keer herkende mensen mij zelfs zonder werkjas. Of zou dat komen dat ze mijn vrouwtje herkende in haar oranje jas?
Ze vragen dan heel vaak hoe ik het doe en of het niet moeilijk is om straks afscheid van mij te nemen.
Die opmerking snap ik nog steeds niet hoor.
Afscheid?
 Ik heb het hier zo goed van dit leventje ga ik toch geen afscheid nemen!

ZIJN GANGETJE

Foto: Jomme kijkt naar de camera in de sneeuw

Nog een paar nachtjes slapen en ik ben weer een beetje jarig. 11 maanden ben ik dan alweer.
Ik groei gelukkig niet meer zo hard want ik ben groot zat. Ik heb enorme poten en ben best al wel sterk.
Ik loop heel vaak netjes aan de lijn al heb ik sinds er sneeuw ligt ook wel een snuffelneus gekregen. Met mijn neus dicht aan de grond lopen is superfijn. Mag weer niet natuurlijk.

De sneeuw is weer verdwenen en we hebben nu weer groen modderig gras.

Ook heb ik tegenwoordig druppeltjes; Bachremedie.
4 keer daags 4 druppels. Het klinkt allemaal wat zweverig maar dat was het niet aldus mijn juf.
Om me relaxter te maken maar ik vind het vreemd hoor. Ben helemaal niet druk vind ik zelf. Maar misschien heeft het met enthousiasme en blaffen te maken.
Zolang ze de druppels op koekjes geven vind ik alles best hoor!

We zullen zien of ik helemaal zen wordt.