NIEUWE PAADJES IN HET BOS

Foto: Jomme zit op het net gestorte

 houtsnipper pad in het bos

Foto: Jomme aan het snuffelen 

tussen de verse houtsnippers

Dinsdag, vandaag ben ik precies 11 maanden oud!

Nog een maandje en de slingers kunnen uit de kast. Die heb ik dit jaar nog niet gezien want daar vinden mijn baasjes zich zeker al te groot voor.
Ik wil ook een kaarsje op mijn taart, wel een lekkere met leverworst of zo en ballonnen waarmee ik ook mag spelen.
1 jaar worden is iets wat gevierd moet worden!

Net weer terug uit het bos. Vrouwtje houdt de sneeuwklokjes in de gaten want daar wil ze weer mooie foto's van gaan maken. Nog een weekje en dan zijn er genoeg open denkt ze.
Ik vind het niet erg om een ommetje te lopen om die kleine witte bloementjes in de gaten te houden. Ik loop lekker mee, laat de bloemetjes links liggen maar houd mijn oren gespitst en ogen open voor nieuwe vriendjes die ook loslopen in het bos.

Ze hebben van de week de paadjes opgehoogd met 10 centimeter nieuwe houtsnippers. Ik vond het zeer interessant. Het pad rook lekker en was superzacht om over te rennen. Maar de kleine stukjes hout die er tussen waren vond ik het aller leukste. Daar mag ik namelijk niet mee spelen maar doordat er overal gesnoeid word ligt de hele wereld vol leuke takken. Ik werd dus constant afgeleid met wat lekkers.

Vrouwtje had weer een heerlijke tube smeerkaas bij zich. Drie keer een korte fluit betekent aan de tube lebberen en dat heb ik goed onthouden. Dus; hoor ik haar fluiten dan kom ik aanrennen en gaat de dop van de tube af. Of er moeten 8 andere honden aan het ravotten zijn net als vanochtend. Dan duurt het ietsje langer voordat ik haar hoor.
"Heb je weer wortels in je oren", zegt ze dan tegen me. Maar dan geeft ze me toch nog wat lekkers als ik alsnog bij haar kom.
Ik luister steeds beter vind ze.
En daar is ze heel blij mee!