 |
| Foto: Jomme zijn kop in de kap |
Vrouwtje voelt zich weer wat beter en team Jomme gaat er weer tegenaan.
Ik word een beetje gek van het lamp zijn. Ik mag op het veldje wel weer lekker los rennen maar dat is meer omdat we daar bijna nooit een andere hond tegenkomen. Wauw, wat heb ik dat fluitje gemist. Ze hoefde hem maar aan haar mond te zetten en ik kwam al aanstormen. Ze heeft altijd wel iets lekkers in haar jaszak zitten als beloning.
Ik word een beetje gek van het lamp zijn. Ik mag op het veldje wel weer lekker los rennen maar dat is meer omdat we daar bijna nooit een andere hond tegenkomen. Wauw, wat heb ik dat fluitje gemist. Ze hoefde hem maar aan haar mond te zetten en ik kwam al aanstormen. Ze heeft altijd wel iets lekkers in haar jaszak zitten als beloning.
Daarna zijn we doorgelopen naar de winkels. Ik kan wel netjes zitten en af, maar dat moet me niet te lang duren. Ik sta gewoon op en ga mijn vrouwtje achterna. Het ruikt ook allemaal zo lekker in de supermarkt. Maar het is kijken, kijken, niet aanzitten!
Nog een andere winkel in geweest. Ze beginnen me overal al te kennen. Da's niet zo moeilijk hoor, ik ben de enige met zo'n mooie paarse jas in de hele wijde omgeving.
Toen naar huis gelopen en even een dutje gedaan aan vrouwtje haar voeten.
Rond 11.30 uur gingen we weer op pad met dat ding op wielen. Op naar het station om te kijken of ik de trein nog in durf te stappen. Nou geen enkel probleem hoor. In, uit, in, uit, in, uit. Erg ver kom je niet hoor als je met mijn vrouwtje naar het station gaat.
Daarna naar de Hoge School Zeeland gelopen. Daar werkt mijn baasje. Ik ben daar door de eetzaal gelopen, 3 trappen op en naar zijn kantoortje. Nou ik was heel blij dat ik hem zag en vergat zomaar dat ik mijn jasje aanhad. Maar er was geen houden aan.
Daarna geluncht. Ik kreeg niets hoor. Heb nog geprobeerd om tegen het blad met broodjes aan te springen maar ze vielen helaas niet op de grond. Dan maar onder tafel wachten tot ze uit gegeten waren. Na de lunch weer naar de auto terug gewandeld.
De hele middag heb ik lekker liggen pitten.
Vanmiddag kreeg vrouwtje een mailtje van de KNGF met een hele lijst vragen. Binnenkort krijg ik een laatste evaluatie bezoek om te kijken of alles goed gaat.
Er zijn nog wel wat puntjes waar aan gewerkt moet worden.
Onder andere blaffen, in de mand blijven liggen onder het eten en opspringen.
Nog een andere winkel in geweest. Ze beginnen me overal al te kennen. Da's niet zo moeilijk hoor, ik ben de enige met zo'n mooie paarse jas in de hele wijde omgeving.
Toen naar huis gelopen en even een dutje gedaan aan vrouwtje haar voeten.
Rond 11.30 uur gingen we weer op pad met dat ding op wielen. Op naar het station om te kijken of ik de trein nog in durf te stappen. Nou geen enkel probleem hoor. In, uit, in, uit, in, uit. Erg ver kom je niet hoor als je met mijn vrouwtje naar het station gaat.
Daarna naar de Hoge School Zeeland gelopen. Daar werkt mijn baasje. Ik ben daar door de eetzaal gelopen, 3 trappen op en naar zijn kantoortje. Nou ik was heel blij dat ik hem zag en vergat zomaar dat ik mijn jasje aanhad. Maar er was geen houden aan.
Daarna geluncht. Ik kreeg niets hoor. Heb nog geprobeerd om tegen het blad met broodjes aan te springen maar ze vielen helaas niet op de grond. Dan maar onder tafel wachten tot ze uit gegeten waren. Na de lunch weer naar de auto terug gewandeld.
De hele middag heb ik lekker liggen pitten.
Vanmiddag kreeg vrouwtje een mailtje van de KNGF met een hele lijst vragen. Binnenkort krijg ik een laatste evaluatie bezoek om te kijken of alles goed gaat.
Er zijn nog wel wat puntjes waar aan gewerkt moet worden.
Onder andere blaffen, in de mand blijven liggen onder het eten en opspringen.
O ja, Sinterklaas is jarig vandaag en ik ook een beetje.
Vandaag ben ik precies 9 maanden.
Vanaf morgen krijg ik nog maar 2 keer per dag eten.
Officieel een puber en baby af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten