REGGIE

In onze Australische tijd leerde we de golden retriever Reggie kennen. Reggie was een gepensioneerde hulphond van een dame die haar hele leven gepensioneerde hulphonden een oude dag gaf. Toen ze zelf oud en hulpbehoevend werd kwam ze bij DutchCare terecht en vanzelfsprekend mocht Reggie met haar mee. (daar werden huisdieren zo wie zo niet gescheiden van hun baasjes, iets wat alle lof verdiend natuurlijk). In het tehuis woonden de Elders samen met honden, katten, vogels en zelfs kippen.

Reggie was de lieveling van zowel de Elders als het personeel en ook bij mij nam hij een grote plek in mijn hart in. Af en toe ging hij met een personeelslid mee naar huis voor een streng dieet want de kilo's kwamen er snel aan als het lekkers onder de tafels voor het oprapen lag en sommige Elders zelfs een extra koekje pakte bij de koffie om Reggie toe te stoppen.
Tijdens een winkeluitje naar de IKEA zagen we een leuke knuffelhond liggen die we kochten voor onze hond Jazz.....en natuurlijk noemde we hem Reggie.

Jazz was een heerlijke hond, luisterde prima, kon doventaal maar werd zelf helaas blind. Ook kende ze al haar knuffels bij naam en Reggie werd haar favoriete knuffel.

Helaas hebben we haar een paar jaar geleden moeten laten inslapen. Al haar spullen werden weggegeven op een knuffel na.... Reggie.

Nu ligt er een jonge zwart harig hondje met Reggie in de mand. Er worden scherpe tandjes in gezet, mee gesleept en op geslapen.

Foto:Jomme zit bij zijn knuffel Reggie

Zo leuk te zien dat Jomme er nu mee speelt en slaapt!