BLOGJE OVER DE VERKEERDE HOND !

Foto: Op de grond wachtend op mijn beurt.

Woensdagochtend en we waren al vroeg wakker.

Eerst plassen en poepen in de goot en dan...... niets. Ze vergat ons gewoon eten te geven!

Toen zijn we een rondje door de wijk geweest en daarna smeerde ze een hele zak krentenbollen, pakte een fles smoothie uit de koelkast, mijn drinkbak en de autosleutels. O en dan sta ik vooraan hoor want het strand of park is leuk en ik ga graag mee. Zo te zien gaan we picknicken. En mee mocht ik, Jomme bleef thuis bij de baas.

Het duurde alleen wel erg lang voordat ik de auto mocht uitspringen. Ruim twee en een half uur met dank aan een omleiding. Maar geen bos te zien hoor. We waren in Utrecht bij diergeneeskunde. We konden kiezen tussen de ingang voor paarden of gezelschapsdieren. Die paardenparkeerplaats rook stukken lekkerder dan die andere door de paardenvlaaien op maar helaas.

Eenmaal bij de rode bankjes was ik de paarden alweer vergeten wat wat een vriendjes die ik nog nooit gezien had waren er. We kregen alleemaal een knuffel van de KNGF juffen en meteen een druppel in onze ogen. Daar kregen we zulke grote pupillen van dan we allemaal een beetje stoned leken. Ik mocht  naar de oogarts en de orthopeed en om 13.00 uur werd ik opgehaald door een stel tweevoeters in operatiekleding.

Veel weet ik er niet meer van. Ze hebben me in slaap gezongen en toen ik wakker werd hadden ze mijn eileiders eruit gevist via 3 kleine gaatjes, hadden ze röntgen foto's gemaakt, bloed afgenomen en had ik een romper aan. Erg vrolijk was ik niet hoor. Ik zag overal roze olifantjes en was aan het piepen en jammeren en dat heb ik de hele terugweg ook gedaan.

Thuis kroop ik piepend bij het baasje op schoot en dat is de hele avond doorgegaan. Ik zat in mijn mand maar wist niet hoe ik moest gaan liggen. Als vrouwtje me neerlegde viel ik in slaap want ik was zo moe.

Het leukste van de dag was dat vrouwtje bij me is blijven slapen. Op een tuinkussen op de grond en ik mocht er naast en Jomme ook. De kat keek ons raar aan vanaf zijn mandje op de tafel. Ik heb af en toe mijn vrouwtje haar kop schoongelikt, ze rook lekker naar zalf. Ze vond het alleen niet zo lekker maar vond mij wel erg zielig en lief.

En nu loop ik dus met zo'n raar rompertje aan over straat. Gelukkig mag die wel ff los als ik moet plassen. Het gaar nu weer een stuk beter hoor!

Foto: manden tegen elkaar in de avond
samen met Jomme en ik met romper.