31 december en de KNGF aan de telefoon. Even dacht ik nog dat het over onze nieuwe pleegpup zou gaan maar dat zou nog ietsje te vroeg zijn. Die hebben we pas in maart gepland.
Slecht nieuws over Jomme zei ze. En toen wist ik eigenlijk al waar het over ging. We hebben namelijk contact met Jomme zijn nieuwe baasje en een huisvriendin van hem en zodoende wisten we al dat Jomme de afgelopen maanden twee keer een soort toeval had gehad.
De vraag was; of hij weer terug naar ons mocht komen om het onderzoektraject in te gaan. Observeren en filmen als we een toeval waarnemen. Bloedonderzoeken en scans in Utrecht. We hoefden er niet lang over na te denken want Jomme is een superlieve hond.
Voor ons natuurlijk fijn om hem weer in huis te hebben maar het is natuurlijk geen goed nieuws voor zijn baasje. Die moet nu al zijn nieuwe maatje missen en het zonder blindengeleidehond doen de komende tijd. Ze waren net een beetje aan elkaar gewend denk ik maar zo. Plus je weet van te voren niet hoe lang dit traject gaat duren!
Dus we hopen dat we er snel achter zullen komen wat er scheelt en dat hij snel, met een postzegel op zijn kont weer terug richting Slagharen kan gaan.
We zullen snel horen wanneer hij richting Vlissingen zal komen en dan gaan we weer van hem genieten. Jomme heeft vakantie en hoeft niet te werken.
Nu nog snel aan de slag met het verven van mijn witte fotostudiootje voordat de zwarte haren ons weer om de oren vliegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten