zaterdag 20 oktober 2018

WEER THUIS

Foto: aan het spelen met een herder Sita en een rottweiler.
Jomme gaat onderdanig liggen voor de rottweiler

Hoera mijn vrouwtje is weer thuis van een paar dagen Schotland!
Wat was ik blij haar weer te zien. Samen met de baas heb ik haar van de trein gehaald en ik vloog bijna de lucht in, zo hard was ik aan het kwispelen. Begrijp me goed hoor ik heb het prima naar mijn zin gehad in het reuenhuis de afgelopen week maar mijn vrouwtje is toch echt mijn team-Jomme maatje.
Baasje zei dat ik lief was geweest tijdens haar bezoekje aan hun dochter. Ze heeft lekker gewandeld, koekjes gebakken, voorgelezen, mee geweest naar het ziekenhuis en kinderziekenhuis.
Haar dochter heeft een pup in haar buik en die wordt al bijna geboren dus ze hebben rustig aan gedaan. Ze hebben slaaptraining gedaan met de andere pup. Strenge Oma hoor...… daar weet ik alles van.
Maar nu is ze weer thuis. We zijn vanochtend weer wezen wandelen en ik heb me voorbeeldig gedragen. Op het voetbalveldje kwam ik Sita tegen, een herder. Daar speel ik af en toe mee. Dat is al een big boy en hij is de baas. Dat weet ik nu goed dus ik stel me af en toe nederig op. Ditmaal was er ook een rottweiler bij. Vrouwtje vond het maar een grote enge hond maar ik ben niet bang uitgevallen.
Hij gromde wel af en toe naar me. Hij vond het denk ik niet zo leuk dat Sita ook met mij wilde spelen. De rottweiler luisterde wel heel goed naar zijn baasje en moest naast hem komen zitten. Daar kan ik nog wel iets van leren hoor.
Ik heb dus even mogen spelen en daarna hebben we nog een hele wandeling gemaakt.

Thuisgekomen hebben we blaadjes en vijgen opgeharkt. Nog steeds een favoriet spelletje dat vegen. Alleen waarderen ze mijn hulp helemaal niet!
Ik mag niet helpen.
Flauw he!

Nu lig ik lekker uitgeteld en moe in het zonnetje te slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten