maandag 17 september 2018

IN UIT

Foto: Jomme kijkt me aan terwijl hij bij zijn bak zit. 
Hij denkt; Wat is dit voor raar voer, witte rijst. 
Ben geen Chinese labrador 


Foto: Jomme eet rijst uit mijn hand.

Het eten blijft er weer in bij mijn vrouwtje. Mijn baasje is nog niet helemaal de oude en zit na de eerste echte warme maaltijd van deze week weer snel op zijn eigen goot!

Toen ik mijn eten steeds uitspuugde van de week kreeg ik een bak witte korrels. Gekookt in bouillon dat wel maar ik vond het maar niets! Vrouwtje moest me voeren alsof ik weer een baby was. Om haar niet te ontrieven heb ik maar wat hapjes genomen. Later heeft ze er geweekte voertjes in gedaan en heb ik mijn bordje leeggegeten.

Maar dit ligt allemaal weer achter me. Ik ben een sterke hond.
Niet zulk zwak geslacht als mijn baasjes deze week!

Maar vandaag weer twee uitjes gehad. Vanochtend met de fietskar naar het park. De tocht erheen is nog steeds niet favoriet. Ik blijf staan en vertik het om af te gaan. Piep en blaf af en toe. Alle honden die we tegen komen kijken verschrikt naar me op.

Maar het park blijft leuk al maakt mijn vrouwtje zich zorgen om mijn speelgedrag. Als ik een hond spot dan ga ik ervoor. Je weet maar nooit wat voor vrienden je tegen komt om mee te spelen. Af en toe zijn ze oud en knorrig en dan ben ik zo klaar maar af en toe..... Dan kom ik een andere speelse reu of teef tegen en dan ravotten we tot de tong uit onze bekken hangen.

Vrouwtje maakt zich dus zorgen dat ik dan geen tijd heb om te luisteren. Ik hoor de fluit wel en hoor haar ook vast wel roepen maar de kans om te spelen laat ik me niet ontnemen. Vandaag heeft ze toch maar even met mijn juf geappt om advies te vragen. Juf zegt dat ik nog te jong ben om rechtstreeks uit mijn spel te luisteren dus daar was vrouwtje wel een beetje gerustgesteld door. Maar ze geeft vast niet op mijn vrouwtje en ik hoop voor haar dat ik ooit ga luisteren want anders krijg ik vast ook een lange lijn en mag ik niet meer los.
We zagen de auto van Bram staan maar we zijn hem niet tegen gekomen. Gelukkig maar voor Bram, want je vriend zien en niet los mogen spelen lijkt me niet leuk.

Vanmiddag naar het station van Vlissingen geweest. In en uit de trein was geen enkel probleem. Had er zelfs geen voertjes voor nodig! In, uit, weer in, weer uit....Even zitten. Weer eruit. Daarna over de sluisjes gelopen. Over een stalen smalle brug met allemaal fietsers en voetgangers. De bus in en uit.
Door gelopen naar de punt van Vlissingen. Ze zijn aan de dijk bezig dus een hoop gekletter van stenen die uit een vrachtwagen gestort werden. Trapje geoefend maar erg veel treden waren er niet om halverwege te kunnen stoppen. Lukte wel hoor maar meer treetjes zou fijner zijn geweest. Maar die gaan we nog wel ergens anders zoeken.

Daarna naar de veerboot die net aankwam. We zijn bij de uitgang gaan staan en iedereen moest langs ons heen. Fietsers, wandelaars, honden, kinderwagens en heel veel Belgen. Ik ben er lief bij gaan liggen en liet zelfs alle honden passeren zonder er naartoe te willen.

OOOO vrouwtje glom van trots.
Ze was natuurlijk wel even op pad met mij in mijn stoere jas he!

Rest van de middag lekker van het mooie weer in de tuin genoten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten