EEN NIEUWE TOEKOMST TEGEMOET

Foto: 

Jomme loopt van me weg over een pad in het park.

Hij loopt spreekwoordelijk 

uit mijn leven zijn toekomst tegemoet.

Brief aan Jomme zijn toekomstige baasje:

                                                                                 Vlissingen 11 juni 2018

Aan het toekomstige baasje of vrouwtje van Jomme,

Op 24 April 2018 sloten we een klein zwart pupje in onze armen maar ook in ons hart. Het koste ons even om te wennen aan zijn Friese naam Jomme en aan zijn vlijmscherpe tandjes maar al snel draaide vooral mijn wereldje om hem heen.

Hij groeide op van een klein reutje tot een zelfverzekerde puber en is nooit ergens bang voor geweest. Hij probeert nog steeds dagelijks vriendjes te worden met onze kat, maar meer dan tolerantie van de kat zijn kant zit er helaas niet in. Nieuwsgierig ontdekt hij nog iedere dag steeds meer dingen die op zijn pad komen.

Jomme is reuze lief, sociaal, rustig, leergierig, trouw, een beetje waaks en weet altijd precies waar ik me bevind in huis en tuin.

En nu breekt de dag aan dat we Jomme op 11 juni 2019 terug naar school mogen brengen. Waar hij verder opgeleid zal worden tot iets wat bij hem past. We weten dat ze super lief zijn op school en dat Jomme het best naar zijn zin zal hebben tussen zoveel broers, zusjes, neefjes, nichtjes en alle andere honden om mee te spelen.

Als PPG weet je van te voren waar je aan begint. Dat er ook een dag komt dat je afscheid van je maatje moet nemen. En hoe stoer ik ook de laatste tijd vertelde dat ik dat ik dan weer meer tijd voor mezelf en mijn volwassen kinderen zou krijgen. Dat ik makkelijker gewoon op het vliegtuig naar onze 2 dochters en kleindochters kan stappen voor een bezoekje. Dat ik mijn hobby fotografie weer wat meer aandacht kan geven. Dat ik door schone ramen zonder natte neusjes erop kan kijken of geen zwarte haren meer van het kleed hoef te zuigen. Ondanks al deze voordelen zullen we hem heel erg gaan missen en zullen we net als al die andere PPG gezinnen met een brok in onze keel aan het hek in Amstelveen onze hond een toekomst tegemoet zien huppelen waarin wij geen enkele rol meer zullen spelen.

We hopen natuurlijk heel erg dat we toch ooit nog eens wat van Jomme zullen vernemen.

Ik heb van Jomme’s tijd bij ons een weblog bijgehouden zodat je/jullie iets over zijn eerste jaar kunnen lezen;

https://pleegpuppy.blogspot.com

Als U, je, jullie ooit om een logeeradresje omhoog zitten, weet dan dat hij altijd welkom is in het huis waar hij al zijn basisdingen aanleerde.

We wensen U, je, jullie een hele liefdevolle match en als team Jomme een hele goede en gezonde toekomst en vele veilige kilometers.

Alle goeds,

                   Marianne