 |
Foto: 3 luik. Jomme staat op een wit grasveld van de rijp.
een wit blaadje en madeliefje onder de rijp.
|
De dag begon lekker fris. Het gras was wit van de rijp en het voelde koud aan mijn poten. Maar iedere wandeling is een feestje en ik heb als eerste mijn sporen mogen achter laten op een maagdelijk witte veldje.
Vrouwtje had meer moeite met de kou. We waren vroeg op pad omdat ze naar de tandarts moest. Haar vingers waren wit van de kou, zelfs met dikke handschoenen aan. Dat is soms wel jammer want dan kan ze de hondenvoertjes wat minder snel uit haar jaszak halen. Maar toch; als ze fluit, roept of kijk eens roept weet ik dat ik wat lekkers krijg, dus ik ben geduldig.
Vanmiddag was het al een stuk lekkerder om te wandelen. De rijp was gesmolten en de zon scheen uitbundig. We lopen de laatste tijd veel door een aangrenzende wijk. Wel leuk steeds een afwisselende route. Zelfs vrouwtje ontdekt steeds nieuwe straatjes. Er zijn wel weinig echte stoepen in onze wijken. We lopen dus maar wat vaak op straat.
Ook valt ons nu op met hoeveel hindernissen slechtziende mensen te maken krijgen. Een lantaarnpaal midden op de stoep. Overhangende rozentakken met flinke doornen. Een uit de kluiten gegroeide heg die de helft van de stoep in beslag neemt. Fietsen midden op de stoep geparkeerd net als vele auto's.
Straks op school ga ik vast leren hoe ik dit alles moet ontwijken.
Vannacht was de eerste nacht dat ik mijn kap niet om hoefde. Heerlijk geslapen hoor zonder zo'n plastiek ding. Mijn wond is nu helemaal genezen gelukkig.
Vrouwtje had meer moeite met de kou. We waren vroeg op pad omdat ze naar de tandarts moest. Haar vingers waren wit van de kou, zelfs met dikke handschoenen aan. Dat is soms wel jammer want dan kan ze de hondenvoertjes wat minder snel uit haar jaszak halen. Maar toch; als ze fluit, roept of kijk eens roept weet ik dat ik wat lekkers krijg, dus ik ben geduldig.
Vanmiddag was het al een stuk lekkerder om te wandelen. De rijp was gesmolten en de zon scheen uitbundig. We lopen de laatste tijd veel door een aangrenzende wijk. Wel leuk steeds een afwisselende route. Zelfs vrouwtje ontdekt steeds nieuwe straatjes. Er zijn wel weinig echte stoepen in onze wijken. We lopen dus maar wat vaak op straat.
Ook valt ons nu op met hoeveel hindernissen slechtziende mensen te maken krijgen. Een lantaarnpaal midden op de stoep. Overhangende rozentakken met flinke doornen. Een uit de kluiten gegroeide heg die de helft van de stoep in beslag neemt. Fietsen midden op de stoep geparkeerd net als vele auto's.
Straks op school ga ik vast leren hoe ik dit alles moet ontwijken.
Vannacht was de eerste nacht dat ik mijn kap niet om hoefde. Heerlijk geslapen hoor zonder zo'n plastiek ding. Mijn wond is nu helemaal genezen gelukkig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten