Tijdens het bijhouden van deze blog word ik heen en weer geslingerd in schrijfstijl tussen Jomme, hij, je, jouw, mijn wat het geheel maar een rommelig verhaaltje maakt.
(d's, t's en dt's is een ander verhaal.....daar ben ik nooit erg sterk in geweest tot wanhoop van mijn moeder)
Ik heb besloten vanaf nu maar vanuit Jomme het
'eerste jaar uit het leven van een pleegpup'
verder te vertellen!
 |
| Foto: Bram en Jomme liggen onder de tafel |
Goed idee, mijn vrouwtje denkt nu mijn gedachten te kunnen lezen en op te schrijven.....ben benieuwd!
Vandaag werd ik weer wakker door het zonnetje wat al vroeg de keuken in komt schijnen. Gelukkig heeft het vrouwtje de lamellen van de keuken nu permanent dicht zitten want anders was het vanaf 6 uur al flink zweten in die kooi waar ik 's nachts altijd in gestopt word.
Meestal mag ik er om een uurtje of zeven uit. Heb een deal met de kippen dat die een beetje herrie gaan maken in hun nachthok zodat de baasjes hun bed uit komen om de kippen te bevrijden en dan mag ik er ook vanzelf uit! Ik maak namelijk geen herrie, ben heel lief in de kooi. Tis eigenlijk best een lekker plekje om te chillen.
De routine van de dag begint dus om 7.00 uur. Ik mag uit de kooi, weet dat ik naar de goot mag om te plassen....dan giet het vrouwtje er water over uit de gieter omdat het flink warm is de laatste tijd en het anders een beetje naar een achterafstraatje uit een vakantieland gaat ruiken.
Daarna vist ze de krant uit de brievenbus en gaat ze de plantenpotten bewateren met een andere gieter.
Ze willen graag dat ik een blindengeleidehond ga worden maar als ik eerlijk ben lijkt me een hulphond me een veel leuker beroep. Ik kan al best met een gieter door de tuin lopen en in een lekker tempo al zeg ik dat zelf, maar dat word niet altijd gewaardeerd. Ik mag wel kijken.....maar dat is natuurlijk veel minder leuk.
Nadat al die potten van water zijn voorzien, de vaatwasser is uitgeruimd, de kamer opgeruimd want ze vinden het niet leuk als ik de afstandsbediening wil uit proberen of een leuke schoen van klittenband wil ontdoen word er koffie gezet en krijg ik een bak voer.
Ik weet dat ik eerst netjes op mijn kont moet gaan zitten en als ze vrij zegt mag ik aanvallen. Die bak, ook al is het iedere dag hetzelfde, is zo leeg.
Je bent pas een echte labrador als je goed kan eten toch!
Na het eten meestal even poepen in de goot.....
Niet netjes in de goot maar het liefste een meter uit de goot op straat. We wonen in een doodlopende straat dus dan kan je em maar beter helemaal benutten toch. Vind ik dan, t vrouwtje wil me nog wel eens naar de stoeprand trekken.
weer die gieter natuurlijk.....weg lekkere lucht en vliegen!
Dan is het tijd om aan de voeten van mijn vrouwtje te liggen als de krant doorgespit word. In een onbewaakt moment trek in lekker het kleedje van de kat naar beneden wat meteen weer terug gelegd word....maar t blijft leuk!
Meestal gaan we rond 9.00 wandelen maar vandaag niet.
Om 9.45 stond de kar klaar voor de garage. Die vind ik nog niet zo leuk. Ik ga dan in een oranje kar achter een fiets hangen en dan piep of blaf ik af en toe. Ze zegt dan ik af moet, of zitten maar dat vertik ik. Vandaag ging het dus mis. Ik bleef staan, t vrouwtje ging te hard door de bocht en de kar sloeg om....met mij erin.
Heel eng hoor en dat terwijl de kermis hier net afgebroken is!
Gelukkig waren we daarna snel in het park...…
Daar zag ik mijn grote vriend Bram ook uit zijn auto springen....
Feest met een hoofdletter!
Bram is blond, groot, lief en kan lekker rollen en rennen. Ik mag op, over, naast en onder hem springen...hij vind alles goed. Als we samen zijn luisteren we wat minder naar onze vrouwtjes....die komen ons wel halen als we iets doen wat niet mag.
Vandaag hebben we eerst een paar kindjes laten schrikken en later ging Bram een lekkere zwarte sloot in. Bram zijn blonde pootjes zwart.....dat zie je natuurlijk meteen....bij mij valt t gewoon niet op als ik vies ben.
Vrouwtjes wilde het terras op, terrastraining noemen ze dat!
Bedoelt om ons rustig onder de tafel te laten liggen terwijl ze zelf aan de koffie gaan.
Maar als je zo moe bent van t rennen is dat totaal geen probleem!
 |
Foto:
Jomme onder de terrastafel met zijn tong uit zijn bek |
Uitgerust en wel gingen we weer terug naar het beginpunt van de wandeling.
Nou dat was heel moeilijk....we zaten aan de riem, Bram had een mooie jas aan en dan moet ik rustig meelopen met Bram zijn mooie blonde kont voor mijn neus....echt niet....ik wil spelen.....spelen met mijn beste vriend...niets niet netjes lopen, trekken dus, de helling af en ik hou heus geen rekening met mijn vrouwtje op stomme slippers. Ik heb zo hard getrokken dat ik even later moest kotsen....jammer...al die lekkere smeerkaas er weer uit....
Koste wat moeite maar we zijn met fiets en al weer thuis gekomen.
en omdat ik moe was mocht ik in de kooi. Wat een smoes, het vrouwtje wou gewoon ff het zwembad in zonder op mij te hoeven letten.
Toch wel uitgeslapen. Ik kreeg ik rond 14.00 weer een hap kant en klare brokken en later nog een yoghurtijsje met als verassing brokjes erin.
's Middags wat in de tuin gelummeld, hoefde gelukkig niet te wandelen want de straatstenen zijn loeiheet aan mijn poten.
Straks wandelen.....als het wat koeler is want de dag is nog lang niet om!
